اگر همچنین در زنجیره کلید خود یک ریموت کنترل خودرو داشته باشید ، احتمالاً پس از استفاده برای اولین بار ، یک سری سؤال ایجاد خواهید کرد.
چه اتفاقی می افتد که من دکمه از راه دور را فشار می دهم؟ چگونه درب اتومبیل را از این فاصله باز کنیم؟ ریموت کنترل چقدر ایمن است؟ آیا می توانید ماشین شخص دیگری را با آن باز کنید یا دیگران می توانند ماشین شما را باز کنند؟
در این مقاله ، دقیقاً یاد خواهید گرفت که چگونه یکی از این وسایل نقلیه کوچک به شما امکان می دهد ایمنی را در وسیله نقلیه خود تأمین کنید. کدهای مورد استفاده در سیستم های کنترل از راه دور بسیار پیشرفته هستند.
رایج ترین دستگاه های موجود در ریموت اتومبیل (بدون کلید یا ریموت): یک ریموت کنترل از حلقه اصلی برای باز و بسته شدن درب خودرو آویزان است و بسیاری از این کنترل از راه دور به سیستم اعلام خطر خودرو متصل می شوند. یک کنترل کوچک نیز در داخل خودرو نصب شده است تا درب پارکینگ را باز و بسته کنید. بسیاری از سیستم های امنیتی خانگی دارای کنترل از راه دور هستند ، اما این نوع سیستم ها هنوز رایج نیستند.
ریموت کنترل که برای باز کردن و بسته شدن درب پارکینگ با خود به همراه دارید ، یک فرستنده بی سیم کوچک دارد. هنگامی که دکمه کنترل از راه دور را فشار می دهید ، فرستنده را روشن می کنید و کد را به سیستم دریافت (حتی اگر در یک پارکینگ یا پارکینگ هستید) ارسال می کنید. در داخل خودرو یا در پارکینگ ، یک گیرنده بی سیم تنظیم شده و برای انتقال فرکانس انتقال (300 یا 400 مگاهرتز برای برخی از سیستمهای مدرن) استفاده می شود. فرستنده مانند یک بازی رادیویی کنترل شده است. می دانید که رادیو با امواج رادیویی و فرستنده های رادیویی چگونه کار می کند.
در سالهای قبل ، حدود دهه 50 ، دهانه های درب پارکینگ فرستنده های بسیار ساده ای داشتند ، زیرا آنها سیگنال های فردی ارسال می کردند ، و باز کردن درب پارکینگ وظیفه باز و بسته شدن درب را بر عهده داشت. به تدریج ، دهانه های درب پارکینگ محبوب شدند. سادگی این سیستم یک مشکل بزرگ بود ، هر کسی می تواند با کنترل و باز کردن درب های پارکینگ ها وارد خیابان شود و همه آنها از همین فرکانس استفاده کرده و هیچ امنیتی ندارند.
تا دهه 1970 ، درب های لایه برداری پیچیده تر شد. از آنجا که می توانید این سطح از ظرافت را مشاهده کنید. تراشه کنترل اول (سیاه) و سوئیچ DIP (آبی). کلید DIP شامل هشت کلید باریک دیگر است که در یک مدار مدار جوش داده شده با جعبه کوچک قرار دارند که کدی را که فرستنده می فرستد با تنظیم کلیدهای DIP درون فرستنده کنترل می کند. درب پارکینگ فقط در صورت باز بودن سوئیچ DIP روی گیرنده به همان سبک باز خواهد شد. این امنیت زیادی را ایجاد می کند. اما این تمام داستان نیست. هشت سوئیچ DIP تنها 256 ترکیب ممکن را ارائه می دهد. این کار برای جلوگیری از باز کردن بسیاری از همسایگان درهای یکدیگر کافی است ، اما این برای تأمین امنیت واقعی کافی نیست.
فرستنده درب پارکینگ در دهه 1970 بسیار ساده بود:
همانطور که مشاهده می کنید ، فرستنده متشکل از ترانزیستور ، یک جفت مقاومت و چیز دیگری نیست. ترانزیستور با ترانزیستور از این نوع ، از باتری 9 ولت استفاده می کند ، که ساده تر از فرستنده بی سیم است. از آن زمان ، به تدریج فرستنده های از راه دور پیشرفته تر شدند.
بیایید نگاهی بیاندازیم به یک مجموعه مدرن با سیستم های کنترل از راه دور که در اتومبیل های امروزی پیدا می کنید. بزرگترین مشکل امنیت است. اگر افراد به راحتی بتوانند در پارکینگ ها در اماکن شلوغی مانند مراکز ، درهای اتومبیل یکدیگر را باز کنند ، این مسئله می تواند یک مشکل بزرگ باشد. با گسترش اسکنرهای بی سیم ، شما همچنین باید از گرفتن کد ارسال شده توسط فرستنده خودداری کنید. آنها پس از ارسال کد شما می توانند آن را مجدداً برای باز کردن قفل دستگاه خود ارسال کنند.