مشکلات تلویزیون های رنگی

مشکلی که تلویزیونهای رنگی در اوایل بازار با آن روبرو بودند بسیار شبیه به مشکلات تلویزیون های سه بعدی و سایر فناوری های جدید بود. تلویزیون رنگی در دسترس عموم بود ، اما شبکه های تلویزیونی کمتر علاقه ای به پخش محتوای رنگی داشتند. به همین دلیل ، بین سالهای 1954 تا 1965 ، کمتر کسی تلویزیون رنگی خرید. اما از سال 1966 به بعد ، برنامه نویسی رنگ به تدریج گسترش یافته و تلویزیون رنگی از آن زمان بسیار محبوب شده است.

تلویزیون های دیجیتال
تاکنون سیگنال های تلویزیونی و صوتی به طور مشابه منتقل می شدند ، اما با ظهور رایانه های قدرتمند و مقرون به صرفه در دهه 1990 ، ایده تلویزیون دیجیتال قوی تر شد. به این ترتیب ، سیگنال های سمعی و بصری به صورت دیجیتالی پردازش و به صورت یکنواخت منتقل می شوند. از آنجا که داده ها به این روش منسجم تر منتقل می شوند ، تلویزیون های دیجیتال می توانند بیش از یک کانال را در یک پهنای باند دریافت کنند.

علاوه بر این ، کیفیت تصویر به میزان قابل توجهی افزایش یافته است. این نوآوری در آن زمان بسیار مهم بود و از زمان معرفی تلویزیون رنگی در دهه 1950 یکی از مهمترین تحولات در صنعت تلویزیون محسوب می شود.

این ایده نخستین بار در سال 1986 توسط وزارت پست و ارتباطات ژاپن مطرح شد ، اما در آن زمان به دلیل داشتن پهنای باند و داده های انتقال زیاد ، ایجاد چنین سیستمی عملا غیرممکن بود. اما در دهه 1990 با پیشرفت تکنولوژی در مناطقی مانند تبدیل گسسته کسین و قالبهای فشرده سازی فیلم ، ایده تلویزیون دیجیتال به تدریج به واقعیت تبدیل شد. انتقال سیگنال های دیجیتال از اواخر دهه 2000 آغاز شد. در همین حال ، تمام دولتهای جهان موافقت کرده اند که ارسال پیام های آنالوگ تا سال 2010 پایان یابد.

در ابتدا روند دیجیتالی شدن سیگنال های تلویزیونی کند بود زیرا تجهیزات مورد نیاز بسیار گران بودند. اما با کاهش هزینه ها ، خانواده های بیشتری به تلویزیون دیجیتال روی می آورند و اکنون انتظار می رود که تا پایان سال 2020 ، تمام سیگنال های تلویزیونی در سراسر جهان منتقل شوند.

تلویزیون هوشمند
تلویزیون های دیجیتال نیز راه را برای نوآوری های دیگر ، مانند تلویزیون های هوشمند ، هموار کرد. Smart TV یک تلویزیون است که دارای اتصال به اینترنت است و همچنین دارای ویژگی های وب 2.0 است. این تلویزیون ها ترکیبی از چندین دستگاه مختلف مانند رایانه و گیرنده دیجیتال است. این دستگاه ها علاوه بر دریافت سیگنال های تلویزیونی ، می توانند به اینترنت ، رسانه های تعاملی و سرویس های پخش آنلاین مانند Netflix و Apple TV دسترسی پیدا کنند. علاوه بر این ، تلویزیون های هوشمند سیستم عامل خاص خود را دارند.

تلویزیون های سه بعدی
تلویزیون های سه بعدی از فناوری هایی مانند سایه ، نمایشگرهای چند وجهی ، فرمت 2D + Z و سایر شکل های پخش 3 بعدی استفاده می کنند تا مخاطب بتواند عمق تصاویر را درک کند. نمونه های اولیه از این نوع تلویزیون اولین بار در سال 1928 توسط جان پرنده معرفی شد. اولین تلویزیون سه بعدی در سال 1953 ساخته شد. اما با ظهور تلویزیون های دیجیتال ، تلویزیون های سه بعدی به طور قابل توجهی بهبود یافته و مدرن تر شده اند.

تلویزیون های سه بعدی خیلی موفق نبودند. اگرچه این نوع تلویزیونها برای پخش محتوای سه‌بعدی از طریق Blu-ray بسیار محبوب هستند ، اما تولید محتوای سه‌بعدی برای آنها نتوانسته است بازخورد مثبت کاربران را به خود جلب کند. بسیاری از کانالهایی که محتوای سه بعدی را پخش می کنند ، طی چند سال گذشته بسته شده اند و براساس گزارش ها ، فروش این تلویزیون ها کاهش یافته است.

تلویزیون وسیله ای که موجب پیشرفت دنیا شد

تلویزیونهایی که سالهاست خانه های سراسر جهان را فتح می کنند ، از مدلهای مکانیکی گرفته تا الکترونیکی ، مسیری طولانی را طی کرده اند. در سال 1947 ، این جعبه جادویی راهی خانه های هزاران آمریکایی شد ، اما آغاز تاریخ تلویزیون را باید تقریباً به مدت یک قرن دنبال کرد.

تلویزیونهای مکانیکی قرن بیستم
پیش از ظهور تلویزیون های برقی ، تلویزیون های مکانیکی در اوایل قرن بیستم معرفی می شدند. آنها این کار را با اسکن مکانیکی تصاویر و ارسال آنها به صفحه انجام دادند. با این حال ، در مقایسه با مدل های امروزی ، نحوه کار بسیار بدوی به نظر می رسید.

یکی از قدیمی ترین تلویزیون های مکانیکی از یک دیسک چرخان با سوراخ های مارپیچی تشکیل شده است. این دستگاه توسط دو مخترع جداگانه ساخته شده است: جان لوجی برد در انگلستان و چارلز فرانسیس جنکینز در ایالات متحده. هر دو دستگاه در اوایل دهه 1920 اختراع شدند.

جان لاگی برد در تلویزیون خصوصی خود کار می کند
اما پیش از این دو ، مخترع آلمانی ، پل گوتلیب نیبکو ، اولین تلویزیون مکانیکی را توسعه داد. تلویزیون نیپکو با استفاده از یک دیسک چرخشی فلزی با دقت 18 خط تصاویر را از روی سیمها انتقال داد. البته نیپکو به جای تلویزیون نام "تلسکوپ برقی" را انتخاب کرد.

در سال 1907 ، دو مخترع به نام های بوریس راوزینگ از روسیه و آلن آرچیبالد کمپبل سوینتون ، یک لوله اشعه کاتدی را با یک سیستم اسکن مکانیکی ترکیب کردند تا یک سیستم تلویزیونی کاملاً جدید ایجاد کنند. سرانجام ، تلاشهای اولیه آنها جهان را به ساخت اولین تلویزیون های برقی در سالهای بعد سوق داد.

تلویزیونهای مکانیکی چگونه کار می کنند؟
تلویزیون های مکانیکی از دو طرف فرستنده و گیرنده از تورنت استفاده می کردند. دیسک ها سوراخ های مارپیچی داشتند.
برای ارسال عکس با استفاده از این سیستم ، دوربین باید در فضای کاملاً تاریک قرار گرفته و از منبع نوری بسیار قوی در پشت دیسک استفاده کنید. دیسک با استفاده از یک درایو چرخانده می شد و هر چرخش یک قاب تصویر تلویزیون را تشکیل می داد.

تلویزیون مکانیکی
تلویزیون مکانیکی اصلی جان Logie Byrd دارای 30 سوراخ بود و دیسک خود را با سرعت 12.5 بار در ثانیه می چرخاند. در جلوی دیسک لنزهایی قرار داشتند تا نور را به سوژه متمرکز کنند. هنگامی که نور به یک هدف برخورد می کند ، آن را در سلول فوتوالکتریک منعکس می کند ، که انرژی نور را به تکانه های الکتریکی تبدیل می کند. این تکانه ها به شکل امواج الکتریکی از طریق هوا به گیرنده فرستاده می شوند.

در کنار گیرنده ، تورنت با همان سرعت دیسک انتقال می چرخید. برای این منظور ، درایوهای دو طرف گیرنده گیربکس باید با یکدیگر هم تراز شوند تا به درستی تصویر نمایش داده شود.

واحد گیرنده مجهز به گیرنده ای است که امواج را دریافت می کند و آنها را به لامپ نئونی در پشت دیسک گیرنده می فرستد. وقتی لامپ روشن شد و بر اساس سیگنال دریافت شده ، تابش نور را آغاز کرد ، دیسک شروع به چرخش کرد. سرانجام ، در کنار گیرنده می توان تصویر ضبط شده را در کنار فرستنده نشان داد.

اختراع اولین تلویزیون الکترونیکی
اولین سازنده تلویزیون الکترونیکی تا زمانی که 14 سال داشت در خانه ای بدون برق زندگی می کرد

اولین تلویزیونهای الکترونیکی در سال 1927 توسط مخترع 21 ساله فیلو تیلور فارنزورث تولید شد. جالب است که فیلو تا 14 سالگی در خانه ای بدون برق زندگی می کرد. از زمانی که در دبیرستان بود ، شروع به فکر کردن در مورد سیستمی کرد که بتواند از تصاویر متحرک استفاده کند. تصور کنید که این تصاویر به یک نماد تبدیل شده و از طریق امواج رادیویی به دستگاه های دیگر منتقل می شوند. البته ، 16 سال قبل از موفقیت فارنزورث ، مخترع روسی بوریس روزینگ آزمایش های اساسی ارسال عکس را انجام داد.

تلویزیون یکی از مهم ترین دستاوردهای بشر

 "... با وجود اختراعات هولناک جنگ ، تلویزیون هنوز آخرین اختراعی است که علم و تمدن بشری به آن دست یافته است ... تلویزیون نه تنها وسیله سرگرمی نیست بلکه در درجه اول یکی از حساس ترین وسایل ارتباطی است. تمام کشورهایی که از آن بهره می برند ، برای اهداف آموزشی و هنری استفاده می شوند.

با وجود مشکلات بسیاری در زندگی جدید برای انسان ، زمان آنقدر کوتاه به نظر می رسد که می توان گفت دیگر او توانایی پوشش همه کارها را ندارد و علاوه بر کارهای دیگر باید کارهای بسیاری را انجام دهد. کارمندی که در حین کار در یک کارخانه مشغول تماشای یک فیلم است یا حرف های یک شخصیت علمی و اجتماعی را که در اتاقش صحبت می کند می شنود و خودش را می بیند به طور همزمان چندین کار را انجام می دهد ، خانه داری که ضمن شیر دادن به کودک و آماده سازی درس ، از حضور در سخنرانی ها یا کنفرانس های مطبوعاتی مستثنا نیست ، از موارد مختلفی استفاده می کند. که اکنون برای ساکنان کشور ما با چنین کاربردهایی امکان پذیر است. .. "

اکنون شش دهه پس از ورود تلویزیون به ایران ، بیش از 50 کانال تلویزیونی داخلی و خارجی برنامه هایی را در ایران تولید کرده اند و در همه نقاط ایران در دسترس هستند. این به معنای افزایش شگفت آور ناچیز در تعداد کانال های تلویزیونی در ایران و گسترش باورنکردنی برنامه های تلویزیونی و تلویزیونی در این کشور است.

بنابراین می توان دریافت که این ساز جدید در ایران با استقبال خوبی روبرو شده است و مطبوعات آن را ابزاری برای جهش اجتماعی و فرهنگی و تقویت فرهنگ عمومی و دانش و دانش مردم در زمینه های مختلف می دانند. تلویزیون ایران در ابتدا کاملاً خصوصی و با بودجه تبلیغات اداره می شد. پس از یک سال کار ، ایستگاه فرستنده تلویزیون برنامه های روزانه خود را در تهران به پنج ساعت افزایش داد و در سال 1340 یک فرستنده دیگر را در آبان و یک فرستنده تقویت کننده در اهواز تنظیم کرد.

در تاریخ 26 ژوئیه 1967 ، مجلس شورای ملی لایحه دولت برای تأسیس سازمان ملی تلویزیون ایران را که قبلاً در مجلس شورای ملی تصویب شده و در مجلس سنا اصلاح شده بود ، مجدداً مورد بررسی و تصویب قرار داد.

سرانجام پس از تصویب طرح تأسیس "تلویزیون ملی ایران" ، یک ایستگاه کوچک ایجاد شد و پخش برنامه های آزمایشی با امکانات ساده در سال 1345 آغاز شد. امکانات فنی تلویزیون در آن زمان محدود به یک استودیو ، سه دوربین و دو ضبط مغناطیسی بود. دو کیلووات با سیستم خط 525 بالای ساختمان هیلتون به همه صاحبان تلویزیون این امکان را داد تا از سیستم با سیستم های مختلف استفاده کنند.

کمتر از دو سال از تأسیس تلویزیون ملی ، نخستین مرکز شهر تلویزیون ملی در ارومیه در 8 آگوست 1347 افتتاح شد و اندکی پس از آن در مجموعه تلویزیونی بندرعباس آغاز به کار کرد. به تدریج ، ایستگاه های تلویزیونی مطابق با وظایف تعیین شده توسط برنامه ریزان دولت ، در شهرهای مختلف شروع به کار کردند و پیام های سیاسی ، فرهنگی و سرگرمی را به بخش وسیع تری از جمعیت منتقل کردند.

اکنون شش دهه پس از ورود تلویزیون به ایران ، بیش از 50 کانال تلویزیونی داخلی و خارجی برنامه هایی را در ایران تولید کرده اند و در همه نقاط ایران در دسترس هستند. این به معنای افزایش اندک تعداد کانال های تلویزیونی در ایران و گسترش باورنکردنی برنامه های تلویزیونی و تلویزیونی کشور است ، اما باید دید که آیا کیفیت این برنامه ها همراه با گسترش اندک برنامه های تلویزیونی ایران بهبود خواهد یافت یا خیر. آیا به سمت پیشرفت پیشرفت کرده است؟

انقلابی که تلویزیون در تبلیغات ایجاد کرد

از زمان ظهور تلویزیون تجاری در ایالات متحده در سال 1940 ، تلویزیون به طور فزاینده ای رواج پیدا کرده است و روش های رایج فروش کالاهای مختلف ، به ویژه کالاهای مصرفی ، از طریق تبلیغات تلویزیونی رواج یافته است. قیمت های تبلیغاتی در ابتدا با معیار نلسون تعیین می شدند.

طرحی را تهیه کنید
نمایش های تلویزیونی که برای عموم مردم پخش می شود می توانند به طرق مختلف تولید و تولید شوند. بعد از تولید ، مرحله بعدی بازاریابی و انتقال محصولات به بازارهای جهانی است ، کاری که شما برای جذب مخاطب انجام می دهید. این معمولاً در دو سطح اتفاق می افتد:

"برنامه ضبط شده" یا "پخش زنده" - برنامه ضبط شده برنامه ای است که در آن تهیه کننده برنامه هایی را از یک یا چند قسمت از یک سریال یا سریال از یک ایستگاه یا شبکه تولید می کند که محصول برای آن پرداخت کرده یا مجوز دریافت کرده است ، یک پخش است ، اما پخش مستقیم برنامه ای است که مجموعه ای از محتوای فیلم و ویدئو است. ، از جمله برنامه زنده مستقر در گفتگو و فوتبال زنده ، سمینارها ، همایش ها و یک سیستم مدیریت محیط زیست. از طریق اینترنت یا ماهواره به صورت واقعی یا آنلاین از دوربین به مخاطبین و بینندگان و شنوندگان ارسال می شود.

"راه اندازی مجدد" یا "راه اندازی مجدد" اصطلاحی است که به طور گسترده برای توصیف استفاده مجدد از برنامه ها استفاده می شود. این شامل ارسال مجدد در کشور تولیدی یا بین المللی است که توسط تولید کننده ممکن است مدیریت شود یا نباشد.

جنبه های اجتماعی

خطرات احتمالی
در کنار رشد فرهنگی و نفوذ فرهنگی تلویزیون در جامعه و خانواده ، صدای مذهبی قانونگذاران ، دانشمندان و والدین باعث افزایش کیفیت نفوذ رسانه ها شده است. به عنوان مثال دولت سوئد در سال 1991 محدودیت های کلی در تبلیغات را به کودکان زیر 12 سال تحمیل کرده است. طبق مطالعات انجام شده در دهه های اخیر ، الگوهای فعالیت مغزی در کودکان هنگام تماشای خشونت نشان می دهد که کودکان از تماشای خشونت برانگیخته می شوند و این خشونت مشاهده شده در ناحیه مغز ذخیره می شود. از قشر خاکستری) که حافظه طولانی را مختل می کند. طول می کشد.

در سال 2002 ، چندین منبع گزارش دادند که نتایج نظرسنجی آنها نشان داد که تماشای تلویزیون به طور مرتب هیچ تفاوتی با دیگر انواع اعتیادها ندارد و تأثیر تماشای تلویزیون در بین برخی خانواده ها به حدی شدید است که خانواده ها از تماشای تلویزیون امتناع ورزند. [8]

یک مطالعه جغرافیایی در مناطق مختلف نیوزلند که شامل 1000 نفر (زیر 26 سال) است ، نشان می دهد که "تماشای تلویزیون به عنوان کودک و بزرگسال ، مربوط به عدم یادگیری تا 26 سالگی است. به عبارت دیگر ، هر چقدر کودک تلویزیون را تماشا کند ، کمتر می خواهد مدرسه را تمام کند و به دانشگاه برود.

در ایسلند ، زمان پخش تلویزیون تا سال 1984 محدود بود و هیچ برنامه تلویزیونی در پنج شنبه ها یا در کل ماه ژوئن پخش نمی شد.

"علیرغم این تحقیق ، بسیاری از پزشکان رسانه امروز این تحقیقات را مناسب و با ارزش رد می کنند." به عنوان نمونه ای از این دسته از اندیشه ها ، مقاله دیوید گابنالت را در [9] ببینید.

تقریبا از زمان اختراع این وسیله ارتباط جمعی ، هزینه های برخی از نرم افزارها به اشکال مختلف از جمله برنامه های نامناسب ، خطرناک و گمراه کننده هزینه شده است. منتقدان مانند جین کیلبورن معتقدند که تصاویر تلویزیون ، مانند سایر رسانه های جمعی ، به دختران جوان آسیب می رساند. مفسران دیگر ، مانند Shbatbat Jelly ، تأیید کرده اند که تبلیغات تلویزیونی در ایالات متحده به طور فزاینده ای بر شادی مردم تأثیر می گذارد و آنها را ترغیب به خرید کالاها و محصولات می کند. جورج گربنر نشان داد که توصیف جرایم گاه به گاه ، به ویژه جنایت در جوانان و خردسالان ، مسئله این سندرم و بیماری های جهانی را موجب می شود. در نظرسنجی بین بینندگان تلویزیون میزان این جرائم و تخلفات بسیار بیشتر از سایر افراد است.

روندهای فن آوری
تلویزیون در روزهای ابتدایی اختراع خود یک رسانه جمعی کوتاه مدت بود. طرفداران نمایش های منظم برنامه ریزی کرده اند تا در برنامه های تلویزیونی حضور پیدا کنند تا بتوانند برنامه های مورد علاقه خود را طبق برنامه تماشا کنند. اصطلاح "قرار ملاقات تلویزیونی" معادل بازاریان است که این پیوست را توصیف می کنند.

با اختراع ضبط کننده های فیلمبرداری و پخش کننده هایی مانند ضبط کننده فیلم و ضبط کننده فیلم های دیجیتال ، تماشای تلویزیون محدود شده است. مشتریان می توانند برنامه ها را یک بار در برنامه خود مشاهده و ضبط کنند. ارائه دهندگان خدمات تلویزیون همچنین ویدئویی در صورت تقاضا تهیه می کنند ، این مجموعه ای از برنامه هایی است که می توانید در هر زمان تماشا کنید.

شبکه های سلولی و اینترنت هر دو قادر به حمل امواج و برنامه های ویدیویی هستند. قبلاً تلویزیون خوبی در اینترنت موجود بوده که می تواند به عنوان حیوان یا به عنوان نمونه بارگیری شود. تلویزیون های سلولی پس از تکمیل و تصرف سیستم های آنالوگ و غلبه بر برخی از مشکلات فنی - بخصوص مواردی که به عمر باتری بستگی دارد ، برای ارائه این جریان ها طراحی شده اند.

بررسی تلویزیون های پیشرفته امروزی

به لطف پیشرفت های فناوری نمایش ، امروزه چندین نوع مانیتور ویدیویی وجود دارد که در تلویزیون ها استفاده می شوند:

"CRT" متداول ترین لوله اشعه کاتدی را نشان می دهد. این نوع صفحه نمایش ها بسیار گران نیستند و یک فناوری اصلاح شده برای آنها وجود دارد که به طور کلی بهترین کیفیت تصویر را ارائه می دهد. از آنجا که وضوح بومی این صفحه نمایش ثابت نیست ، در بعضی موارد آنها توانایی نمایش منابع با وضوح مختلف با کیفیت تصویر بالا را دارند.

"LCD صفحه تخت" یا "پلاسما": تحولات جدید در نمایشگرهای صفحه تخت مجموعه های تلویزیونی معرفی شده از سیستم نمایش کریستال مایع فعال ، صفحه LCD یا فناوری نمایش پلاسما. صفحه های ال سی دی و صفحه نمایش پلاسما 1 اینچ ضخامت دارند و می توانند از دیوار آویزان شوند یا به یک پایه وصل شوند. برخی از مدل ها می توانند به عنوان مانیتور رایانه مورد استفاده قرار گیرند.

پنل LCD: در حقیقت ، عضو اصلی صفحه نمایش ، لایه LCD (نمایشگر کریستال مایع) در هر دو شکل و صفحه اصلی رنگی است که شامل کلیه آرایش های پیکسل اصلی و زیر پیکسل های RGB یا مقداری Y و W است که به همان لایه LCD تعلق دارد. این دقیقاً در تمام تلویزیون های LCD قدیمی یکسان است.

پنل LED: تنها چیزی که تفاوت بین صفحه LCD و LED را متمایز می کند ، پنل پشتی لایه LCD است و رسالت آن کار و روشن کردن این لایه است که در تلویزیون های LCD قدیمی یا در واقع لامپ های دارای نور پس زمینه CCFL ، چراغ های فلورسنت سرد است. کاتد وظیفه تأمین نور و استحکام این لایه را بر عهده دارد که با وجود جهش جدید در تلویزیونهای LED باعث می شود نور پس زمینه بسیار نازک تر شود و به جای آرایش فلورسنت از LED یا LED استفاده می شود که همین امر باعث افزایش دقت منبع انرژی می شود. کیفیت روشنایی و اندازه آن نیز فرایند تولید را آسانتر کرده است.

هر کدام نقاط قوت و ضعف خود را دارند. صفحه LCD تخت می تواند زاویه دید را کوچکتر و باریک تر نشان دهد و از این رو برای محیط خانه مناسب نباشد. پنل های عقب در شرایط نور روز و یا در اتاق های با نور مناسب کارایی خوبی ندارند و به مناطق دید تاریک احتیاج دارند. در سال های اخیر از پانل های LED در ساخت مجموعه های تلویزیونی به ویژه تلویزیون های با اندازه بزرگ استفاده شده است. صفحه نمایش های ال ای دی نازک تر از صفحه نمایش های LCD هستند و انرژی کمتری مصرف می کنند اما از نظر کیفیت تصویر تفاوت چندانی با صفحه نمایش های LCD ندارند. صفحه نمایش های LED نسبت به صفحه نمایش های LCD گران تر هستند.

ماندگاری انواع رایج صفحه های تلویزیون
پلاسما عمر مفید پانل های پلاسما 100000 ساعت تخمین زده می شود ، به این معنی که اگر شما روزانه 5 تا 8 ساعت تماشای محتوا را در این نوع صفحه نمایش صرف کنید ، 34 تا 50 سال تلویزیون و پنل سالم خواهید داشت.

پنل های LED قدیمی تر در ابتدا از آرایه های ضعیف پیکسلی ضعیف با طول عمر بسیار کوتاه حدود 3000 تا 6000 ساعت استفاده می کردند زیرا فشار روی زیر پیکسل آبی خیلی زیاد بود ، اما WRGB قدیمی اکنون در حال تولید است. و این به آنها عمر تقریبی 8 تا 12 هزار ساعت یعنی 4 تا 8 سال می دهد و حداکثر این صفحه نمایش ها را از نظر سلامتی تضمین می کند.

انواع مختلفی از پنل های OLED LED وجود دارد و عمر مفید آنها بسته به میزان روشنایی و کنتراست متفاوت خواهد بود. به طور کلی ، این صفحه نمایش ها دارای عمر مفید 30،000 تا 60،000 ساعت هستند که تا 8 تا 15 سال به راحتی ، نرم و نرم باقی می مانند.

تشخیص چهره
از ورود آسان به Smart Hub با برنامه تعامل هوشمند با تشخیص چهره لذت ببرید. با کمک دوربین ساخته شده در تلویزیون ، این سیستم منحصر به فرد می تواند صورت شما را بطور خودکار تشخیص دهد و نیاز به تایپ نام کاربری (ID) و رمز عبور را با استفاده از ریموت کنترل از بین ببرد. این اجازه می دهد تا تلویزیون چهره شما را تشخیص دهد.

کلمات مرتبط با تلویزیون
وضوح عبارت است از تعداد نقاط منفردی که به عنوان پیکسل در صفحه شناخته می شوند. وضوح نمونه 800 x 600 بدین معنی است که صفحه تلویزیون دارای 800 پیکسل در عرض و 600 & nbsp در محور عمودی است. وضوح بالا خاص نشانگر تصویر با وضوح بالاتر است.

کنتراست اندازه گیری میزان نور و لکه های تاریک روی صفحه است. هرچه نسبت کنتراست بالاتر باشد ، تصاویر بهتر و جالب تر خواهند بود ، اصطلاحی که نشانگر غنای و عمق تصاویر است.

سایزهای استاندارد تلویزیون

ظهور تلویزیون کابلی و ماهواره ای در دهه 1970 به خرده فروشان امکان ایجاد کانال های مخاطب مانند HBO یا Sky English را داد. در نتیجه ، هر کشور در جهان حداقل یک کانال تلویزیونی ایجاد کرده است. تلویزیون در سراسر جهان رشد کرده است و به همه کشورها اجازه می دهد فرهنگ و جامعه دیگران را پخش کنند.
در اواخر دهه 1980 ، حداقل یک ایستگاه تلویزیونی در هر خانه ای در ایالات متحده وجود داشت. به طور متوسط ​​، آمریکایی ها هر روز چهار ساعت تلویزیون تماشا می کنند. دو سوم آمریکایی ها بیشتر اخبارشان را از تلویزیون می گیرند و بقیه همه اخبارشان را از تلویزیون می گیرند.
استانداردهای تلویزیون
تلویزیون های زمینی
تلویزیون ماهواره ای
تلویزیون کابلی
سیستم پخش چند کانال جهانی
نسبت اندازه یا بعد از تلویزیون
همه این سیستم های تلویزیونی اولیه دارای نسبت ابعادی 4: 3 برای تطبیق با نسبت (0) آکادمی فیلم منتخب بودند که برای تماشای آن کافی بود. کلیه لوله های CRT را می توان برای تولید آخرین فن آوری تولید کرد (امروزه فناوری CRT امکان تولید لوله های بزرگ را دارد. سطح صاف مشخص شده دیگر محدودیت نسبت زیر را ندارد). در دهه 1950 ، استودیوهای تخت ابعاد مختلفی داشتند ، مانند سینماهایی که سعی داشتند محصولات خود را از تلویزیون پخش کنند. اگرچه این دستگاه گمراه کننده است ، اما بسیاری از مردم گفته اند که این در واقع یک ایراد است ، بنابراین فرض کنید آنها چیزی را نشان می دهند و در واقع کاملاً باز هستند ، اما سطح صاف آن هنوز هم استفاده می شود. .
از DTV به عنوان گزینه ای برای تغییر قالب تصویر استاندارد تلویزیون از نسخه قدیمی (1.33: 1) 4: 3 به نسخه جدید (1.78: 1) 16: 9 استفاده شد. این حرکت به سیستم تلویزیون اجازه داد تا نسبت ابعاد فیلم جدید به صفحه عریض را افزایش دهد. . از 1.85: 1 تا 2.35.1. قالب اول 16: 9 برای DVD گسترده ایجاد شده است. این DVD دو صفحه گسترده و اولین صفحه گسترده را ارائه می دهد. این قالب بسیار شبیه به فناوری مورد استفاده برای تنظیم فیلم های صفحه عریض 1.33: 1 و فیلم های 35 میلی متری است. هنگام ضبط ، تصویر به صورت افقی و مسطح مچاله می شود و وقتی فیلم به موقعیت اولیه خود باز می گردد. سیستم آمریکایی HDTV ATSC از قالب صفحه گسترده استفاده می کند و تصویر تحریف یا باز نمی شود. هیچ دلیلی برای استفاده تلویزیون های دیجیتال از تغییرات زیر وجود ندارد ، اما بیان این تغییرات برای توضیح دلایل استفاده می شود.
اندازه یا پول
صفحه اصلی صفحه گسترده صفحه نمایش سنتی تلویزیون طیف گسترده ای از مشکلات را ارائه می دهد. در صندوق پستی با نوارهای سیاه در پایین و بالای صفحه ،
بخش نگاشت تصویر چندین صفحه را در سمت چپ و راست تصویر ترسیم می کند (یا توسط اپراتور در بخش های انتقال و اسکن مشخص شده است). توافق کلی ایجاد یا ایجاد اشیا در ابعاد 14: 9 و از دست دادن برخی از تصاویر در دو طرف صفحه به مدت 4: 3 و برخی از تصاویر در بالا و پایین صفحه به مدت 16: 9 است. این یک تنظیم عرض جانبی است. روی مورب

نحوه ی کارکرد تلویزیون

ایده های فارنسورث با آنچه تلویزیون مکانیکی ارائه داده فاصله زیادی دارد. سیستم آن از پرتوهای الکترونی در حال حرکت برای ضبط تصاویر متحرک استفاده می کند و می توان آن را اساساً مشابه دوربین اصلی دانست.
اولین تصاویر ارسالی به تلویزیون یک خط ساده بود. فارنسورث بعداً از تلویزیون خود برای ارسال علامت دلار استفاده کرد. به هر حال ، سالها قبل از سقوط تلویزیون مکانیکی بود. بین سالهای 1926 و 1931 ، مخترعان تلویزیونهای مکانیکی اختراعات خود را کامل و آزمایش کردند ، اما ایده های آنها در مقابل تلویزیونهای برقی محکوم به شکست بود. بعداً ، در سال 1934 ، همه تلویزیونهای مکانیکی جایگزین مدلهای الکترونیکی مدرنتر شدند.
از اولین عکسهای تلویزیونی
در سال های اولیه ، همه تلویزیون ها تصاویر سیاه و سفید را پخش می کردند. ایده تلویزیون های رنگی اولین بار در سال 1904 مطرح شد ، اما رسیدن به بازار دهه ها طول کشید.
تلویزیون های CRT چگونه کار می کنند؟
دلایل قانع کننده ای برای قطع استفاده از تلویزیون های مکانیکی وجود دارد. تلویزیون های الکترونیکی به فناوری اشعه کاتد (CRT) در دو یا چند آند متکی بودند. آندها ایستگاه های مثبت تشکیل می دهند ، در حالی که کاتد ها ایستگاه های منفی هستند.
لوله اشعه کاتد از یک محفظه شیشه ای ، یک سر کاتد و یک انتهای فسفر تشکیل شده است. به دلیل جریان الکتریکی و سر کاتد در طرف دیگر صفحه فسفر (قسمت آند و کنار صفحه تلویزیون) توسط الکترونها بمباران می شود و در اثر برخورد الکترونها رنگ فسفر تغییر می کند. به این ترتیب پیکسل ها تصاویر رنگی را نمایش می دهند.
لوله پرتو الکترونی
برای کنترل انتشار الکترون از دو سیم پیچ استفاده می شود. هر دو سیم پیچ بسته های مغناطیسی را با کمک نیروی مغناطیسی به قسمت های لازم صفحه می فرستند. یکی از این سیم پیچ ها برای پرتاب الکترون به بالا و پایین و دیگری برای پرتاب چپ و راست استفاده می شود.
آغاز دوره برنامه های تلویزیونی
یک شرکت رادیویی آمریکایی 50 میلیون دلار در توسعه تلویزیون الکترونیکی سرمایه گذاری کرده است. در مراحل اولیه ، این شرکت دیوید زارنوف ، مهندس روسی به نام ولادیمیر تسورکین را استخدام کرد. در سال 1939 ، RCA مراسم افتتاحیه نمایشگاه بین المللی نیویورک را پخش کرد. رئیس جمهور (فرانکلین دلانو روزولت) برای اولین بار در تلویزیون صحبت کرد.
در همان سال ، او به RCA پرداخت تا از حق ثبت اختراع فارنسورث برای تلویزیون استفاده کند. سپس این شرکت فروش لوله های تلویزیون 12.7 اینچی خود را با عرض 25.4 سانتی متر آغاز کرد.
البته اولین برنامه های تلویزیونی بسیار ساده به نظر می رسیدند. بازی های بیس بال که از تلویزیون پخش می شوند با دوربین ضبط می شوند. علاوه بر این ، بازیگران مجبور بودند در برابر گرمای چراغ های صحنه مقاومت کنند و به دلیل محدودیت ها ، آرایش سبز و رژ لب سیاه روی آنها قرار گرفت ، زیرا دوربین ها از نظر رنگ سفید مشکل داشتند. .
آغاز دوران تلویزیون رنگی
اگرچه فناوری تلویزیون های رنگی از دهه 1940 وجود داشته است ، اما به دلیل مشکلات جنگ جهانی دوم نمی توان آن را توسعه داد. دلیل این امر کمبود مواد اولیه و نیاز به آلیاژهای مختلف در طول جنگ است. علاوه بر این ، بسیاری از کارخانه ها در سراسر جهان به تولید سلاح مشغول هستند. تلویزیون های رنگی از سال 1953 وجود دارد.
اولین برنامه رنگی در سال 1954 از NBC پخش شد. به دلیل هزینه بالای این تلویزیون ها و کمبود برنامه های رنگی به دلیل هزینه های بالاتر ، این محصول تا سال 1965 به طور گسترده در دسترس نبود. امسال شبکه های اصلی موافقت کردند که نیمی از تلویزیون خود را پخش کنند برنامه های رنگی یک سال بعد ، اولین شبکه تمام رنگی راه اندازی شد و در سال 1972 ، همه شبکه های آمریکایی برنامه های خود را به صورت رنگی پخش کردند.

اولین پخش مستقیم تلویزیون

درخواست اعطای امتیاز 1923 تا سال 1938 پذیرفته نشد و جدی نگرفت.
دادگاه دریافت که RCA نقض برنامه تلویزیونی تهیه شده توسط فیلو تیلور از فرانسه است. تفاوت این بود که آیا فرانسیس وارش یا زورکین کسانی بودند که امروز تلویزیون اختراع کردند. برخی معتقدند وقتی Frances Wars می خواست برای اولین بار آن را بسازد ، RCA بود که ابتدا تلویزیون را خریداری و فروخت و این کارگران RCA بودند که تاریخ اختراع تلویزیون را نوشتند. اگرچه Frances Wurz در این نبرد حقوقی پیرامون این موضوع پیروز شد ، اما هرگز نتوانست به طور کامل روی اختراع خود سرمایه گذاری کند.

پخش را از تلویزیون پخش کنید
اولین پخش تلویزیونی از راه دور در واشنگتن ، D.C. به نیویورک ، در 7 آوریل 1927 انجام شد. پخش تصاویر با موضوعات تجاری بود. هربرت هوور اولین سرویس WGY مانند بود که در 11 ماه مه 1928 در Sanctuary ، نیویورک افتتاح شد. اولین برنامه تلویزیونی انگلیسی مردی با یک گل در دهان او بود که در ژوئیه سال 1930 پخش شد. ایستگاه CBS در نیویورک اولین برنامه عادی خود را هفت روز در هفته در ایالات متحده پخش کرد. . در 21 ژوئیه 1931 ، اولین پخش جیمز جی. واکر ، کیت اسمیت و جورج گرش وین اولین تلویزیون الکترونیکی را در لس آنجلس راه اندازی کردند.

کالیفرنیا دن لی آنها در 23 دسامبر 1931 در W6XA0 شروع به کار کردند که بعداً KTSL شد. بیشتر تجهیزات مکانیکی مورد استفاده قرار می گرفت ، اما در ژوئن سال 1936 خدمات الکترونیکی 300 خطی راه اندازی شد. در سال 1932 ، برنامه بی بی سی با استفاده از سیستم 30 خطی ، پخش شد که تا 11 دسامبر 1935 پخش شد. در 21 نوامبر 1936 ، بی بی سی پخش سیستم دو طرفه را آغاز کرد. حدود شش ماه بعد ، شورای شهر اعلام کرد که تصویر الکترونیکی EMI مارکونی بهترین است ، و آنها نمونه ای استاندارد را انتخاب کردند. این سرویس به عنوان اولین سرویس عمومی منظم با محدودیت های جهانی بالا نامیده می شود.

از آنجا که پخش تلویزیونی منظم از 180 خط در آلمان پخش می شد ، آسیب های جنگ جهانی دوم خدمات را مختل کرده است. برنامه های تلویزیونی فقط از الکساندرا در سال 1946 پخش می شدند. اولین پخش تلویزیونی منظم در کانادا در سال 1952 ، دقیقاً همزمان با راه اندازی CBS ، دو ایستگاه فضایی آغاز شد. یکی در 6 سپتامبر در مونترال ، کبک و دیگری دو روز بعد در تورنتو ، انتاریو راه اندازی شد.

اولین پخش مستقیم تلویزیون
اولین پخش زنده (زمینی) یا زمینی در 4 سپتامبر 1995 در کنفرانس صلح ژاپن در سانفرانسیسکو ، کالیفرنیا برگزار شد. در سال 1958 ، CBC برنامه تلویزیونی جهانی را از سیدنی ، نوا اسکوشیا گرفته تا ویکتوریا ، بریتیش کلمبیا به پایان رساند. این نمایش در تلویزیون پخش شد.

ایستگاه های تلویزیونی
در ابتدا ، پخش زمینی تنها راه پخش تلویزیون بود. از آنجا که قدرت محدود بود ، نظم دولت در نظم بود. در ایالات متحده ، دفتر تحقیقات فدرال تحقیق درباره پخش تبلیغات را تأیید کرده است. اما این شامل تعهد به برنامه خدمات عمومی به عنوان یکی از الزامات دریافت مجوز بود. برای مقایسه ، انگلیس یک برنامه متفاوت را انتخاب می کند ، قیمت یا قیمت را برای دارندگان مجوز تلویزیون که می خواهند هر برنامه را دریافت کنند تعیین می کند. آنها برای تأسیس بی بی سی به عنوان بخشی از مجوز سلطنتی خدمات عمومی داشتند.

اولین تصاویر ارسال شده به تلویزیون

ایده های Francesworth مایل فاصله با آنچه تلویزیون مکانیکی تا آن زمان ارائه داده بود فاصله داشت. سیستم وی تصاویر متحرک را با استفاده از پرتوی الکترون ضبط کرده است و در واقع می توان تصور کرد که شبیه یک دوربین اولیه است.

اولین تصاویر ارسال شده به تلویزیون ها یک خط ساده بود. بعداً Francesworth یک نشانه دلار از طریق تلویزیون خود ارسال کرد. با این حال ، هنوز سالها پیش از سقوط تلویزیون مکانیکی بود. بین سالهای 1926 و 1931 مخترعین تلویزیونهای مکانیکی اختراعات خود را بهبود بخشیدند و آزمایش کردند ، اما ایده های آنها در مقابل تلویزیونهای برقی مورد بحث قرار گرفت. بعداً ، در سال 1934 ، تمام تلویزیونهای مکانیکی با مدلهای الکترونیکی پیشرفته تر جایگزین شدند.

یکی از اولین تصاویر تلویزیونی
در سال های اولیه همه تلویزیون ها تصاویر سیاه و سفید را پخش می کردند. ایده تلویزیون های رنگی برای اولین بار در سال 1904 مطرح شد و با این وجود ده ها سال طول کشید تا به بازار بیایند.

نحوه کار تلویزیون های الکترونیکی CRT
دلایل قانع کننده ای برای متوقف کردن استفاده از تلویزیون های مکانیکی وجود دارد. تلویزیونهای الکترونیکی مبتنی بر فناوری اشعه کاتدی (CRT) با دو یا چند آند بودند. آندها پایانه های مثبت را تشکیل می دهند در حالی که کاتدها پایانه های منفی بودند.

لوله اشعه کاتد از یک محفظه شیشه ای ، یک سر کاتد و یک نوک فسفر تشکیل شده است. به دلیل جریان الکتریکی و سر کاتدی در طرف دیگر صفحه فسفر (قسمت آند و سمت صفحه تلویزیون) با الکترون ها بمباران می شود و فسفر در برخورد الکترون تغییر رنگ می دهد. به این ترتیب پیکسلها تصاویر رنگی را نمایش می دهند.

لامپ پرتوی کاتدی
از دو سیم پیچ برای کنترل انتشار الکترون استفاده می شود. این دو سیم پیچ پرتوهای الکترون مغناطیسی را به قسمت های مورد نظر نمایشگر می فرستند. یکی از این کویل ها برای پرتاب الکترون ها در جهت های بالا و پایین و دیگری برای پرتاب جهت و از چپ به راست استفاده می شود.

دوره اول برنامه های تلویزیونی
یک شرکت وابسته به رادیو در ایالات متحده ، 50 میلیون دلار در توسعه تلویزیون الکترونیکی سرمایه گذاری کرده است. در مراحل اول ، داوود زارنوف ، مهندس روسی به نام ولادیمیر زورکین استخدام شد. در سال 1939 ، تلویزیون RCA مراسم افتتاحیه نمایشگاه بین المللی نیویورک را پخش کرد. رئیس جمهور (فرانکلین دلانو روزولت) ابتدا در تلویزیون صحبت کرد.

در همان سال ، RCA برای استفاده از حق ثبت اختراعات فرانسیسورث در ارتباط با تلویزیون ، هزینه کرد. این شرکت سپس فروش تلویزیون های خود را با لوله های صفحه نمایش 12.7 در 25.4 سانتی متر آغاز کرد.

اولین نمایش های تلویزیونی ، البته ، بسیار پخته به نظر می رسید. بازی های بیس بال تلویزیون که بر روی یک دوربین واحد ضبط می شدند. علاوه بر این ، بازیگران این فیلم ها مجبور به تحمل گرمای چراغ های روشن صحنه ها بودند و به دلیل محدودیت ها ، به آنها آرایش سبز و رژ لب سیاه داده می شد ، زیرا دوربین ها با رنگ های سفید مشکل داشتند. .

اول دوران تلویزیون رنگی
اگرچه فناوری تلویزیون رنگی از دهه 1940 وجود داشته است ، اما این محصول به دلیل مشکلات جنگ جهانی دوم نمی تواند توسعه یابد. این به دلیل کمبود مواد اولیه و نیاز به آلیاژهای مختلف در جنگ است. علاوه بر این ، چندین کارخانه در سراسر جهان در تولید سلاح دست داشته اند. تلویزیون های رنگی از سال 1953 در حال حاضر است.

اولین نمایش رنگی که در سال 1954 در NBC پخش شد. اما به دلیل قیمت بالای این تلویزیون ها و نبود برنامه های رنگی به دلیل گرانی تولید ، این محصول تا سال 1965 به طور گسترده در دسترس نبود. امسال شبکه های بزرگ موافقت کردند که نیمی از برنامه های خود را با رنگ پخش کنند. یک سال بعد اولین شبکه کامل رنگی راه اندازی شد و در سال 1972 همه شبکه های آمریکایی برنامه های خود را با رنگ پخش کردند.

تلویزیون اختراع بزرگ انسان

تلویزیون ابزاری ارتباطی برای ارسال و دریافت از راه دور تصاویر متحرک و صدا است. این اصطلاح به کلیه بخش های برنامه های تلویزیونی ، تلویزیونی و رادیویی اطلاق می شود. کلمه TV یک کلمه دو کلمه ای است که از یونانی و لاتین گرفته شده است. تلفن در زبان یونانی به معنای بسیار دور است ، در حالی که دید ، که از کلمه لاتین چشم انداز گرفته می شود ، به معنای بینایی یا دید است.

پیشرفت تکنولوژی را می توان به دو بخش تقسیم کرد: اول ، پیشرفت و توسعه که به مسائل مکانیکی و الکترونیکی بستگی دارد و دوم ، که به الکترونیک بستگی دارد. تمام تلویزیون های مدرن از قسمت دوم هستند ، اما درک آنها بدون کشف و بینش سیستم های مکانیکی غیرممکن است.

تلویزیون الکترومکانیکی
اولین تلویزیون الکترومکانیکی را در سال 1884 به ثبت رساند. مردم معتقد بودند که وی هرگز نتوانسته است یک نمونه اولیه را طراحی کند. تا سال 1907 ، هنگامی که نمونه اولیه آزمایشی به صورت آزمایشی طراحی شد. بین سالهای 1907 و 1910 ، دانش آموزان Boris Rising و Vladimir Zorikin یک سیستم تلویزیونی را نشان دادند که از یک یاب آینه صفحه نمایش مکانیکی و یک الکترونیکی Lib Brown روی گیرنده استفاده می کرد. راسینگ در طول انقلاب بلشویکی در سال 1917 ناپدید شد ، اما بعداً Zorikin در RAC کار کرد تا تلویزیون الکترونیکی بسازد ، اختراع حقوقی وی سرانجام توسط PhilotilorForce Force طراحی شد. یک تلویزیون نیمه مکانیکی مشابه برای اولین بار در لندن به نمایش درآمد ، در فوریه 1924 توسط ژان لوسی برد با تصویر فلیکس گربه و تصویر متحرک پرنده در 30 اکتبر 1925 نمایش داده شد. سیستم پرنده سرانجام توسط بی بی سی بازسازی شد.

تلویزیون الکترونیکی
اگرچه Nip Koff ، Roses و Baird عالی بودند. بخش کوچکی از فناوری آنها در تلویزیون امروز مورد استفاده قرار گرفت. تا سال 1934 ، تمام سیستمهای تلویزیونی الکترومکانیکی دیگر از مد افتاده بودند. کمپبل سوینتون در 18 ژوئن سال 1908 نامه‌ای را به ژورنال طبیعت نوشت و توصیف استفاده از پرتوهای کاتدی در تلویزیون برقی ، که توسط کارل فردیناند براون اختراع شده است. فرض کنید از پرتوی الکترون هم در دوربین استفاده می شود و هم در گیرنده ، که می تواند بصورت الکترونیکی بچرخد تا تصاویر متحرک تولید کند. او در سال 1911 سخنرانی خود را در مورد موضوعی انجام داد و ترسیمی را نشان داد که هیچ کس ، حتی سوینتون ، نتوانسته است طراحی او را بفهمد و سیستم او هرگز ساخته نشده است.

کل سیستم الکترونیکی نخستین بار توسط پائیز 1927 توسط فیلیو تیلور فرانسه معرفی شد. Fran Morse Farm Mormon پسری از آیداهو است که اولین بار این سیستم را در زمان 14 سالگی در نظر گرفت. او در مورد ایده اول با یک معلم شیمی دبیرستان بحث می کرد ، که او فکر می کرد بدون دلیل کار نخواهد کرد (فرانسیس واریز بعداً به معلم خود جاستین تالمن ثابت کرد که او کلید اختراع خود را گذاشته است). ایده او را در آکادمی جوان بریگام (هم اکنون دانشگاه بریگام جوان) دنبال کنید.

وی در سن 21 سالگی سیستمی را نشان داد که در آزمایشگاه شخصی خود در سان فرانسیسکو به کار رفته است. همه تلویزیونهای مدرن مستقیماً از طراحی آنها پیروی می کنند. ولادیمیر زورکین به دلیل ابداع مفید آیکونوسکوپ در سال 1923 و اختراع این تلسکوپ در سال 1929 به عنوان پدر تلویزیون الکترونیکی شناخته می شود. طراحی وی از اولین کسانی بود که یک سیستم تلویزیونی ساخت. کار قبلی وی با Rising on الکترومکانیکی به او آموخت که چگونه می تواند یک سیستم بسازد ، اما ادعا و ادعای وی در مورد RCA ، که اختراع اصلی آنها بود ، به سه دلیل معنی ندارد:

نتیجه Zorikin در سال 1923 یک برنامه ناتمام را نشان داد ، قادر به انجام کاری که می خواست انجام دهد (تا سال 1923 طول کشید تا اینکه Zorikin برنامه خود را انجام داد).