صدا و سیمای آمریکا

اولین ایستگاه های تلویزیونی آمریکا از اواخر دهه 1920 و اوایل دهه 1930 شروع به کار کردند. اولین ایستگاه تلویزیونی مکانیکی با نام W3XK توسط جان لوگرد یکی از مخترعین سیستم تلویزیون مکانیکی ساخته شده است. ایستگاه پخش از 2 ژوئیه 1928 شروع به پخش کرد.

اولین تلویزیون در ایران
در دهه سی قرن بیستم ، زمزمه‌هایی مبنی بر تأسیس یک ایستگاه تلویزیونی در ایران وجود داشت. "حبیبولا سبات پاسال" پیشنهاد تأسیس را داد و در سال 1337 مجلس شورای ملی تأسیس فرستنده تلویزیونی را با نظارت وزارت پست ، تلگراف و تلفن در تهران تصویب کرد.

به گفته همشهری آنلاین ، اولین نمایش تلویزیونی ساعت 5 عصر جمعه 4 اکتبر 1337 پخش شد. این پخش کننده "ایران تلویزیون" نام داشت و در ابتدای هر نمایش آن را از شش عصر تا ده شب پخش می کرد. تلویزیون ایران به صورت خصوصی اداره می شد و درآمد خود را از تبلیغات و تبلیغات کسب می کرد. گفته می شود که تنها یک سال پس از تأسیس آن ، تعداد گیرندگان به بیش از 30000 رسیده است. به گزارش باشگاه خبرنگاران جوان ، در دهمین سال فعالیت تلویزیونی در ایران ، تنها 7.8 درصد از جمعیت کشور تحت پوشش تلویزیون بودند که 22 درصد از جمعیت شهری کشور را به خود اختصاص داده است.

در سال 1340 فرستنده دیگری در آبدان و فرستنده تقویت کننده در اهواز نصب شد. با گذشت زمان دولت آن زمان ایجاد شبکه تلویزیونی را بدتر کرد و در سال 1964 تصمیم گرفته شد که یک گروه فرانسوی یک مرکز تلویزیونی را مطالعه و طراحی کند. سرانجام پخش برنامه های تلویزیونی ملی ایران بر اساس تجربه در سال 1345 آغاز شد. در 8 آگوست سال 1347 ، نخستین مرکز ملی تلویزیون در شهر ارومیه افتتاح شد ، مدتی بعد مرکز بنر عباس شروع به کار کرد. بعد از انقلاب نام تلویزیون ملی ایران به "تلویزیون جمهوری اسلامی ایران" تغییر یافت و در قالب دو کانال به کار خود ادامه داد. بازی های بوکس محمد علی کلی ، به خصوص با جو فریزر ، ایرانیان زیادی را به تلویزیون جلب می کند.

می توان گفت وقتی تلویزیون در اواخر دهه 1930 (اواخر دهه 1950) به ایران آمد ، در بیشتر کشورهای آسیایی هنوز تلویزیون وجود نداشت. این اندکی بعد از دوران طلایی تلویزیون از 1953 تا 1955 بود. در زمانی که برنامه های تلویزیونی در ایالات متحده به تدریج از قالب رادیو دور می شدند.

یکی از به یادماندنی ترین برنامه هایی که در گذشته در تلویزیون ایران پخش می شود ، پخش مستقیم سفر مسافر آپولو 11 به ماه در سال 1348 هجری است. مسابقات بوکس محمد علی کلی نیز یکی از نمایش هایی بود که در گذشته ایرانی ها را به سمت تلویزیون جلب می کرد. وقایع 11 سپتامبر 2001 واقعه دیگری بود که به طور گسترده در سراسر جهان پخش شد. فن آوری های جدید که تلویزیون را تکمیل می کند

فقط در دهه 1980 بود که ضبط کننده های ضبط موجود در دسترس بسیاری از کسانی بود که ضبط و مشاهده برنامه های تلویزیونی را در دسترس عموم قرار دادند. اما مهمترین مزیت دستگاه ها امکان اجاره و تماشای فیلم در خانه بود. بازی های ویدیویی نیز به ویژه در بین جوانان در همان دهه محبوبیت زیادی پیدا کرده اند. در آن دهه با پیشرفت فناوری های شبکه کابلی و ظهور شبکه های ماهواره ای ، بینندگان شبکه به طور چشمگیری در سطح بین المللی رشد کرده اند. با این حال ، با افزایش تعداد شبکه های تلویزیونی در سراسر جهان ، بینندگان این شبکه ها روند نزولی شدیدی را تجربه کرده اند.

DVD ها برای اولین بار در سال 2000 معرفی شدند و تنها 4 سال بعد فروش آنها از طریق فیلمبرداری VHS گذشت. در سال 2004 تلویزیون های صفحه تخت و تلویزیون های HD معرفی شدند و تنها یک سال بعد آنها به گزینه های مقرون به صرفه برای تلویزیون های قدیمی تر با صفحه های محدب تبدیل شدند.

در سال 2006 سونی دیسک های Blu-ray را معرفی کرد که می تواند حداکثر 27 گیگابایت داده را روی دیسک های تک لایه ذخیره کند ، اگرچه ابعاد آن شبیه به دی وی دی های قدیمی است. تقریبا همزمان با اکران فیلم آواتار ، تلویزیون های سه بعدی بر بازار حاکم شدند و البته خیلی زود فروش کاهش یافت. سپس تلویزیون های 4K آمدند ، و اکنون آنها در حال تلاش برای تسلط بر بازار هستند. تعدادی از تلویزیون های 8K در ماه های اخیر معرفی شده اند و انتظار می رود بازار جعبه جادویی در سال های آینده تغییر کند.

معرفی تلویزیون های موجود در بازار

میزان روشنایی تصویر میزان سوسو زدن ، محو شدن و خراب شدن رنگ ها را اندازه گیری می کند این اندازه گیری معادل مقدار شمع مورد نیاز برای استحکام و کیفیت تصویر است. حداکثر میزان روشنایی انواع رایج صفحه های تلویزیون

LED / IPS
در نمایشگرهای IPS LED حداکثر میزان روشنایی 250 نیت را در کمترین حالت ممکن و حداکثر روشنایی 670 نیت را در بهترین حالت مشاهده می کنیم.

LED / VA
تابلوهای VA بسیار متنوع هستند؛ به همین دلیل ، روشنایی ، قیمت تلویزیون و فناوری تولید آنها و حتی انواع نور پس زمینه استفاده شده توسط آنها متفاوت است و در ساده ترین نوع ما 250 لامپ می بینیم و در بهترین حالت آنها 2400 گلخانه نورپردازی واقعی را می بینیم. پرچمدار جدید پرچمدار خود با نام Z9G از نمایشگر نسل بعدی بهره می برد که به راحتی می تواند تا 4000 نیت روشنایی را ارائه دهد.

OLED
پانل های تابش نور آلی یا قدیمی در واقع جدیدترین و پیشرفته ترین و البته حساس ترین نوع پنل هایی هستند که از نور پس زمینه استفاده نمی کنند. به همین دلیل ، این نوع پنل ها دارای روشنایی بین 125 نیت و 1000 نیت هستند.

باند بفرست
باندهای مختلف فرکانس هایی که تلویزیون ها در آن کار می کنند به کشور استفاده بستگی دارد. سیگنال های VHF و UHF معمولاً در باندهای I II و V. استفاده می شوند. فرکانس های پایین پهنای باند کافی برای تلویزیون ندارند. اگرچه در ابتدا BBC از نوار IHH 45 VHz استفاده می کرد ، اما این فرکانس برای مدت طولانی مورد استفاده قرار نمی گرفت. باند دوم برای پخش و پخش رادیو FM استفاده می شود. فرکانسهای بالاتر بیشتر شبیه به امواج نور عمل می کنند و به ساختمانها نفوذ نمی کنند و یا از موانعی که می توانند برای پخش یک سیستم تلویزیونی سنتی استفاده کنند عبور نمی کنند ، بنابراین به طور معمول برای پخش ماهواره ای با فرکانس هایی در حدود 10 گیگاهرتز مورد استفاده قرار می گیرند. استفاده می کند سیستم های تلویزیونی در اکثر کشورها سیگنال های ویدئویی مانند سیگنال های AM (مدولاسیون دامنه) و سیگنال های صوتی را به عنوان سیگنال های FM (مدولاسیون فرکانس) انتقال می دهند. یک استثنا در این مورد فرانسه است که رله های آن مانند سیگنال های AM صدا می شوند.

معیارهای درمانی
"معیار نسبت" به اندازه گیری های افقی و عمودی تصویر اشاره دارد. تلویزیون های اسکن شده مکانیکی برای اولین بار توسط جان Logi Baird در سال 1926 در نسبت ابعاد 7.3 مورد استفاده قرار گرفت ، که هدف آن شانه ی شخص برای مشاهده نزدیک بود.

بیشتر سیستم های تلویزیونی اولیه از اواسط دهه 1930 به بعد همان استاندارد 4: 3 را برای مطابقت با استاندارد آکادمی در تصاویر سینما به کار گرفتند. این معیار به اندازه کافی مربع بود تا به راحتی و به راحتی در اطراف لوله اشعه کاتدی مانیتورهای CRT مورد استفاده قرار گیرد که می توان با فناوری ، تولید و ساخت دوره تولید کرد. (فن آوری CRT امروزی به تولید کنندگان این امکان را می دهد تا لامپ های بسیار وسیع تر و نرم تری تولید کنند که فن آوری های صفحه تخت به طور مرتب رایج شده و محدودیت فنی استاندارد ندارند). بی بی سی از لامپهای مربعی بیشتری به عنوان استاندارد 5: 4 از سال 1936 تا 3 آوریل 1950 هنگام تعویض به 4: 3 استفاده می کند. این یک مشکل جدی نبود ، زیرا بیشتر تلویزیون ها در آن زمان از لامپ های گرد و دایره ای استفاده می کردند که هنگام تعویض می توان به راحتی با نسبت 4: 3 تنظیم کرد. سیگنالها

در دهه 1950 ، استودیوهای فیلم تمایل به گسترده تر شدن داشتند و نسبت هایی مثل Scoop Cinema سعی داشتند که محصولات خود را از برنامه های تلویزیونی دور نگه دارند. اگرچه در ابتدا این فقط یک شوخ طبعی بود ، اما صفحه گسترده هنوز هم امروز مورد نظر ما است و نسبت فیلم مربع به فیلم ها به ندرت دیده می شود. بعضی افراد می گویند که صفحه گسترده هنگام نمایش زیاد اشیاء را به صورت کامل نمایش می دهد که این یک مشکل بزرگ است ، در حالی که برخی دیگر می گویند مشاهده طبیعی از ارتفاع کامل صفحه پهن بزرگتر است ، بنابراین نمایشگرهای صفحه گسترده برای چشم مناسب هستند.

تلویزیون دستگاهی الکترونیکی که جهان را متحول نمود

تلویزیون (فرانسوی: Télévision) ، از کلمه دید به معنی نگاه یا نگاه و کلمه بره به معنای دوردست ، یک سیستم ارتباطی برای انتقال تصاویر و اصوات در حال حرکت از فاصله است. برای استفاده و دریافت امواج تلویزیون ، به دستگاهی به نام تنظیم کننده تلویزیون نیاز دارید. در ایران امروز گروهی که برنامه های تلویزیونی را تهیه و پخش می کند تحت عنوان "رادیو و تلویزیون" نامیده می شود. به اعتبار دانشمند و مخترع اسکاتلندی ، جان لوگارد ، یک اختراع تلویزیونی وجود دارد ، اگرچه بسیاری از دانشمندان و مخترعین دیگری همچون پل نیپو ، بوریس رووزینگ ، ولادیمیر زورکین و فیل فرانسورث از اواخر قرن نوزدهم در توسعه و پیشرفت فناوری تلویزیون مشارکت داشته اند.

اصطلاحات
کلمه TV از فرانسه به فارسی ترجمه شده است و به خودی خود یک کلمه ترکیبی است که قسمت اول آن کلمه "برج" (دور) از زبان یونانی و بخش دوم آن کلمه "visio" (چشم انداز) از زبان لاتین است. اگرچه اکثر زبانها از همان کلمه تلویزیونی استفاده می کنند (گرچه با تلفظ های بسیار متفاوت) ، زبانهایی وجود دارند که کلمات خود را برای این مفهوم دارند. به عنوان مثال در آلمانی ، کلمه فرانسوی همیشه برای تلویزیون استفاده می شود که به معنای واقعی کلمه به معنای "دور بین" است. در فارسی انسانی معمولاً با عنوان "تل ویسون" تلفظ می شود.

تاریخ

تلویزیون آلمان ، 1958
تاریخ تلویزیون به سال 1884 میلادی باز می گردد. هنگامی که یک دانش آموز آلمانی به نام پاول نیفکو اولین سیستم تلویزیونی الکترومکانیکی را با قابلیت انتقال تصویر ثابت اختراع کرد. این سیستم با روشن کردن تصویری با لنز و صفحه نمایش چرخان (صفحه NIPCO) کار می کرد. سوراخ های مستطیلی (سوراخ های کوچک) بر روی صفحه نمایش برش داده شد ، به دنبال خطوط تصویر تا زمانی که تصویر به طور کامل اسکن شود. هرچه تعداد سوراخ ها بیشتر باشد ، خطوط بیشتر دنبال می شوند و بنابراین جزئیات بیشتری ظاهر می شوند. Nipco تا ظهور فن آوری تقویت کننده خلاء الکترونیکی و لوله های اشعه کاتد تقریباً غیرقابل استفاده بود. در سال 1907 ، دانشمند روسی بوریس رووزینگ برای اولین بار موفق به انتقال اشکال هندسی ساده از طریق تلویزیون از طریق لوله اشعه کاتدی در یک مجموعه تلویزیونی شد. در سال 1923 ، دانشمند دیگر روسی ، ولادیمیر زوریکین ، صفحه نیفکو را با یک عنصر الکترونیکی جایگزین کرد. این امر باعث افزایش سطح جزئیات بیشتر بدون افزایش تعداد اسکن در واحد زمان می شود. [1] در اوایل دهه 1920 ، مهندسان کشف کردند که تصاویر توسط امواج رادیویی قابل انتقال هستند. اما این اتفاق تا سال 1926 (خورشید 1305) رخ نداد.

سرانجام ، جان Logie Byrd ، دانشمند اسکاتلندی ، که از دیسک NIPCO استفاده می کرد ، اولین کسی بود که تصاویر تلویزیونی ضد حرکت نور (در سال 1925) و تصاویر فیلم سیاه و سفید (1926) را در لندن منتقل کرد. اختراع جان Logi Byrd انتقال اولین تصاویر تلویزیونی در زمان واقعی است. تنها یک سال بعد ، در سال 1927 ، جان Loggy Byrd اولین ضبط کننده فیلم را اختراع کرد. وی با مدولاسیون توانست سیگنال های دوربین تلویزیون خود را به سیگنال های صوتی تبدیل کرده و سپس آنها را در ضبط ویدیوی 10 اینچی ضبط کند. چند صفحه از فیلمهای ضبط شده جان لوگارد که در دهه 1990 در فناوری دیجیتال استخراج و بازیابی شدند ، باقی مانده است.

جان Logi Byrd همچنین تلویزیون رنگی مکانیکی را در سال 1928 معرفی کرد. سیستم پنل کاملاً متفاوت از الکترونیک و دوربینهای امروزی بود. در سیستم وی ، این تصویر با کمک یک تورنت غول پیکر به صورت مکانیکی ساخته شده است. در این جدول سوراخ هایی برای عبور نور وجود داشته است. کیفیت تصاویر او بسیار ضعیف بود و او فقط 30 خط داشت. اولین تلویزیون مکانیکی از یک صفحه نمایش Nipco با سه فنر سیم پیچ استفاده می کرد که هر فنر برای یکی از سه رنگ اصلی (قرمز ، سبز ، آبی) استفاده می شد. .

در سال 1935 ، اولین سیستم تلویزیونی الکترونیکی توسط EMI توصیف شد. در سال 1939 ، شانزده شرکت در ایالات متحده شروع به ساخت یا طراحی تلویزیون الکترونیکی کردند. در سال 1941 ، کمیسیون بین المللی سیستم های تلویزیونی (NTSC) مجموعه ای از دستورالعمل ها را برای تلویزیون های الکترونیکی ارائه داد.

دهه پنجاه نقطه عطفی در توسعه تلویزیون است. منشأ تلویزیون سیاه و سفید سال 1956 است. سرانجام هزینه های مجموعه های تلویزیونی در این دوره کاهش یافت. [1] تلویزیون های رنگی در سال 1953 اختراع شد و تلویزیون های صفحه تخت در دو دهه گذشته اختراع شدند. منشأ تلویزیون مدرن را می توان در کشف هدایت نوری سلنیوم توسط ویلبی اسمیت در سال 1873 و اختراع اسکن دیسک توسط پل نیپکوف در سال 1884 ردیابی کرد.