میزان روشنایی تصویر میزان سوسو زدن ، محو شدن و خراب شدن رنگ ها را اندازه گیری می کند این اندازه گیری معادل مقدار شمع مورد نیاز برای استحکام و کیفیت تصویر است. حداکثر میزان روشنایی انواع رایج صفحه های تلویزیون
LED / IPS
در نمایشگرهای IPS LED حداکثر میزان روشنایی 250 نیت را در کمترین حالت ممکن و حداکثر روشنایی 670 نیت را در بهترین حالت مشاهده می کنیم.
LED / VA
تابلوهای VA بسیار متنوع هستند؛ به همین دلیل ، روشنایی ، قیمت تلویزیون و فناوری تولید آنها و حتی انواع نور پس زمینه استفاده شده توسط آنها متفاوت است و در ساده ترین نوع ما 250 لامپ می بینیم و در بهترین حالت آنها 2400 گلخانه نورپردازی واقعی را می بینیم. پرچمدار جدید پرچمدار خود با نام Z9G از نمایشگر نسل بعدی بهره می برد که به راحتی می تواند تا 4000 نیت روشنایی را ارائه دهد.
OLED
پانل های تابش نور آلی یا قدیمی در واقع جدیدترین و پیشرفته ترین و البته حساس ترین نوع پنل هایی هستند که از نور پس زمینه استفاده نمی کنند. به همین دلیل ، این نوع پنل ها دارای روشنایی بین 125 نیت و 1000 نیت هستند.
باند بفرست
باندهای مختلف فرکانس هایی که تلویزیون ها در آن کار می کنند به کشور استفاده بستگی دارد. سیگنال های VHF و UHF معمولاً در باندهای I II و V. استفاده می شوند. فرکانس های پایین پهنای باند کافی برای تلویزیون ندارند. اگرچه در ابتدا BBC از نوار IHH 45 VHz استفاده می کرد ، اما این فرکانس برای مدت طولانی مورد استفاده قرار نمی گرفت. باند دوم برای پخش و پخش رادیو FM استفاده می شود. فرکانسهای بالاتر بیشتر شبیه به امواج نور عمل می کنند و به ساختمانها نفوذ نمی کنند و یا از موانعی که می توانند برای پخش یک سیستم تلویزیونی سنتی استفاده کنند عبور نمی کنند ، بنابراین به طور معمول برای پخش ماهواره ای با فرکانس هایی در حدود 10 گیگاهرتز مورد استفاده قرار می گیرند. استفاده می کند سیستم های تلویزیونی در اکثر کشورها سیگنال های ویدئویی مانند سیگنال های AM (مدولاسیون دامنه) و سیگنال های صوتی را به عنوان سیگنال های FM (مدولاسیون فرکانس) انتقال می دهند. یک استثنا در این مورد فرانسه است که رله های آن مانند سیگنال های AM صدا می شوند.
معیارهای درمانی
"معیار نسبت" به اندازه گیری های افقی و عمودی تصویر اشاره دارد. تلویزیون های اسکن شده مکانیکی برای اولین بار توسط جان Logi Baird در سال 1926 در نسبت ابعاد 7.3 مورد استفاده قرار گرفت ، که هدف آن شانه ی شخص برای مشاهده نزدیک بود.
بیشتر سیستم های تلویزیونی اولیه از اواسط دهه 1930 به بعد همان استاندارد 4: 3 را برای مطابقت با استاندارد آکادمی در تصاویر سینما به کار گرفتند. این معیار به اندازه کافی مربع بود تا به راحتی و به راحتی در اطراف لوله اشعه کاتدی مانیتورهای CRT مورد استفاده قرار گیرد که می توان با فناوری ، تولید و ساخت دوره تولید کرد. (فن آوری CRT امروزی به تولید کنندگان این امکان را می دهد تا لامپ های بسیار وسیع تر و نرم تری تولید کنند که فن آوری های صفحه تخت به طور مرتب رایج شده و محدودیت فنی استاندارد ندارند). بی بی سی از لامپهای مربعی بیشتری به عنوان استاندارد 5: 4 از سال 1936 تا 3 آوریل 1950 هنگام تعویض به 4: 3 استفاده می کند. این یک مشکل جدی نبود ، زیرا بیشتر تلویزیون ها در آن زمان از لامپ های گرد و دایره ای استفاده می کردند که هنگام تعویض می توان به راحتی با نسبت 4: 3 تنظیم کرد. سیگنالها
در دهه 1950 ، استودیوهای فیلم تمایل به گسترده تر شدن داشتند و نسبت هایی مثل Scoop Cinema سعی داشتند که محصولات خود را از برنامه های تلویزیونی دور نگه دارند. اگرچه در ابتدا این فقط یک شوخ طبعی بود ، اما صفحه گسترده هنوز هم امروز مورد نظر ما است و نسبت فیلم مربع به فیلم ها به ندرت دیده می شود. بعضی افراد می گویند که صفحه گسترده هنگام نمایش زیاد اشیاء را به صورت کامل نمایش می دهد که این یک مشکل بزرگ است ، در حالی که برخی دیگر می گویند مشاهده طبیعی از ارتفاع کامل صفحه پهن بزرگتر است ، بنابراین نمایشگرهای صفحه گسترده برای چشم مناسب هستند.