کاربرد مقاومت الکتریکی در مدار

مقاومت های مدار مجتمع باید قابلیت ساخت بر روی یک تراشه مدار مجتمع سیلیکونی همراه با ترانزیستورها و خازن ها را داشته باشند. دو نوع اصلی وجود دارد: مقاومت های لایه نازک و مقاومت های پخش شده. مقاومت های لایه نازک با رسوب خلاء یا کندوپاش نیکروم، تانتالوم یا سرمت (Cr-SiO) تشکیل می شوند. چنین مقاومت‌هایی پایدار هستند و می‌توان با برش دادن لایه با استفاده از لیزر، مقاومت را به تلورانس‌های نزدیک تنظیم کرد. مقادیر مقاومت معمولی در محدوده 100 &OHgr قرار دارند. تا 10 k&OHgr; با تحمل تطبیق 0.2% و ضریب مقاومت دمایی 10± تا 200 ± ppm/°C.

مقاومت های پراکنده بر اساس همان هندسه ساخت و تکنیک های مورد استفاده برای تولید ترانزیستورهای فعال روی تراشه یا قالب سیلیکونی هستند. یک لایه پایه، قطره چکان یا اپیتاکسیال منتشر شده ممکن است به صورت میله ای با تماس هایی در انتهای آن تشکیل شود. مقاومت چنین مقاومتی نیمه هادی به دوپینگ ناخالصی و طول و مقطع ناحیه مقاومت بستگی دارد. در مورد مقاومت بیس منتشر، نواحی امیتر و کلکتور ممکن است به گونه‌ای تشکیل شوند که ناحیه پایه را به سطح مقطع بسیار کوچکی فشار دهند و در نتیجه مقاومت را به میزان قابل توجهی افزایش دهند. غلظت نسبتاً بزرگ حامل ناخالصی در مناطق نوع n و p مقدار مقاومت را محدود می کند. مقادیر مقاومت بین 100 &OHgr. و 10 k&OHgr; معمول هستند.

مقاومت‌های فیلم رسوب‌شده و سیم‌پیچ شده خود را به طراحی مقاومت‌های قابل تنظیم یا رئوستات‌ها و پتانسیومترها می‌رسانند. مقاومت‌های قدرتی لغزنده قابل تنظیم به همان شیوه‌ای ساخته می‌شوند که هر مقاومت سیم‌پیچ شده روی یک فرم استوانه‌ای شکل ساخته می‌شوند، به جز اینکه وقتی پوشش بیرونی زجاجیه اعمال می‌شود، یک نوار بدون پوشش ارائه می‌شود. سیم مقاومت در امتداد این نوار در معرض دید قرار می گیرد و می توان از یک کنتاکت لغزنده مناسب برای تنظیم مقاومت کلی استفاده کرد یا می توان از نوار لغزنده به عنوان شیر یک پتانسیومتر استفاده کرد. پتانسیومتر را ببینید

مک گراو-هیل دایره المعارف مختصر فیزیک. © 2002 توسط The McGraw-Hill Companies, Inc.
مقاله زیر از دایره المعارف بزرگ شوروی (1979) است. ممکن است کهنه یا از نظر ایدئولوژیک مغرضانه باشد.
مقاومت
یک جزء ساختاری از یک مدار الکتریکی (به شکل یک قطعه تمام شده)، که عمدتاً برای ارائه یک مقاومت شناخته شده (اسمی) در برابر جریان الکتریکی به منظور کنترل جریان و ولتاژ طراحی شده است.

مقاومت ها به تعداد زیادی توسط صنعت تولید می شوند. در تجهیزات الکترونیکی، آنها اغلب بیش از نیمی (تا 80 درصد) از تمام اجزا را تشکیل می دهند. برخی از مقاومت ها برای اندازه گیری دما استفاده می شوند و در چنین مقاومت هایی مقاومت به شدت به دما وابسته است. انواع دیگر مقاومت ها را اندازه گیری می کنند (به عنوان یکی از معیارهای کمیت های الکتریکی)، یا ممکن است به عنوان عناصر گرمایش الکتریکی استفاده شوند. مقاومت های تولید شده توسط صنعت دارای ارزشی بین 1 تا 1012 اهم هستند. انحراف مجاز از مقادیر اسمی بین 0.25 تا 20 درصد و تلفات توان از 0.01 تا 150 وات متغیر است. پارامترهای یک مقاومت بر روی بدنه مقاومت نشان داده می شوند، گاهی اوقات به صورت کد مانند نوارهای رنگی.

مقاومت یک مقاومت به خواص فیزیکی مقاومت و ابعاد هادی مقاومتی بستگی دارد. بسته به موادی که رسانای مقاومتی از آنها ساخته شده است، مقاومت ها به عنوان فلز، کربن، مایع، سرامیک یا نیمه هادی طبقه بندی می شوند. بسته به طراحی، مقاومت ها ممکن است هادی مقاومتی را به شکل یک فیلم بر روی سطح دی الکتریک یا به شکل سیم، روبان یا صفحه داشته باشند. برای محافظت از هادی مقاومتی در برابر گرد و غبار، رطوبت و تأثیرات مکانیکی، هادی های مقاومتی مقاومت های کم توان معمولاً با مینای شیشه ای پوشانده می شوند که در مورد مقاومت های سیمی نیز به عنوان عایق بین سیم پیچ ها عمل می کند. مقاومت ها ممکن است دارای مقاومت ثابت یا متغیر باشند. مقدار یک مقاومت متغیر می تواند در نتیجه جابجایی مکانیکی یک لغزنده، مانند رئوستات، یا در نتیجه یک رابطه غیر خطی بین جریان و ولتاژ، مانند یک وریستور یا ترمیستور، تغییر کند.