بدون شک یکی از مهمترین اختراعات تاریخ که نقش مهمی در تسهیل زندگی بشر داشت ، اختراع لامپ های رشته ای و تأمین نور با استفاده از برق بود. احتمالاً شما هم فکر می کنید که توماس ادیسون ، مخترع مشهور آمریکایی ، لامپ رشته ای را اختراع کرده است. اما باید بدانید که او تنها کسی نبود که در توسعه این فناوری انقلابی نقش داشته است. ما با تلاش افراد خلاق و متفکر توانستیم خانه و محل کار خود را با لمس یک دکمه اداره کنیم و از مزایای آن بهره مند شویم.
امروز ، در اطراف ما ، انواع لامپ های "LED" صرفه جویی در انرژی ، با طول عمر طولانی و بسیار روشن وجود دارد. لامپ های پیشرفته که نتیجه نوآوری مداوم توسط مخترعین مختلف در طی قرن گذشته است. اما نقطه شروع همه این فناوری ها به سال 1800 میلادی و اختراع عالی آلساندرو ولتا باز می گردد. این مخترع ایتالیایی با استفاده از دیسک های روی و مسی که به یک لایه مقوا خیس شده در آب نمک متصل شده اند ، موفق به تولید برق شد و خود را به عنوان پیشگام باتری های مدرن معرفی کرد.
اندکی پس از آنکه ولتا منبع انرژی الکتریکی مداوم را کشف کرد ، یک شیمیدان انگلیسی به نام همفری دیوی با اتصال سلولهای ولتاژ اولین لامپ جهان را اختراع کرد. این اختراع که در سال 1802 ایجاد شد نوعی لامپ قوس الکتریکی بود که به دلیل قوس کم نور بین دو میله کربن شناخته شده است.
لامپ اختراع دیوی منبع نور کامل و پایداری نبود ، زیرا به سرعت بیرون رفت و به اندازه کافی برای استفاده در منزل یا محل کار کارآمد نبود. سپس ، در سال 1840 ، دانشمندی به نام وارن دو لا روکس یک لامپ کم مصرف با استفاده از یک رشته پلاتین به جای مس طراحی کرد. البته یافته او مشکل بزرگی داشت و آن هزینه بالای پلاتین بود. این عامل باعث عدم موفقیت لامپ در موفقیت قابل توجه تجاری شد و پس از مدتی فراموش شد. یک دهه بعد ، در سال 1848 ، مخترع انگلیسی دیگر ، ویلیام ایالتی ، با بهبود فن آوری قبلی و تنظیم نرخ استفاده از میله های کربن ، عمر لامپ ها را تمدید کرد. البته اختراع املاک نیز به مشکل گرانی پرداخته و به همین دلیل سرمایه گذاری تجاری در آن متوقف شده است.
همزمان با تلاش ویلیام ایالتی ، یک شیمیدان انگلیسی به نام جوزف سوان بر کاهش هزینه و کارآیی فناوریهای قبلی متمرکز شد. تلاش های چندین ساله وی در دهه 1960 منجر به لامپ جدیدی شد که به جای پلاتین از سیم های گازدار استفاده می کرد. سوان اختراع خود را در انگلستان ثبت کرد و در سال 1878 گواهی ثبت اختراع را دریافت کرد. در آن سال ، در طی سخنرانی عمومی ، به همه نشان داد که چراغ او چگونه کار می کند. وی سیمهای لامپ خود را در لوله خلاء قرار داد تا در معرض اکسیژن قرار نگیرند و طول عمر آنها افزایش یابد. با کمال تعجب ، در حالی که سوان فکر می کرد که لامپش هیچ مشکلی عملکردی ندارد و انواع آن را ثابت می کند ، در عمل مشکلات بسیاری وجود دارد.
به عنوان یک مخترع و کارآفرین قدرتمند که تجارت بسیاری از نوآوری ها را تجربه کرده است ، توماس ادیسون سالهاست در ساخت و تجارت یک لامپ ارزان و کارآمد است. او متوجه شد که مشکلی که در لامپ طراحی شده توسط سوان وجود دارد ، سیم های استفاده شده است. نکته اصلی برای حل مشکل استفاده از سیم رشته نازک با مقاومت الکتریکی بالا بوده که می تواند لامپ را حتی با جریان الکتریکی کم روشن کند. وی لامپ خود را در دسامبر سال 1879 معرفی کرد.