این لامپ کم نور بود. مصرف انرژی آن زیاد بود و عمر زغال سنگ کوتاه بود. با این حال ، ادیسون به اهمیت اختراع والیس پی برد ، بنابراین تصمیم گرفت آن را اصلاح کند و به جای زغال سنگ ماده مناسب تری پیدا کند که برای مدت طولانی تری با انرژی کمتری روشن شود و با گذشت زمان آتش نگیرد.
پس از یک سال آزمایش صدها ماده مختلف ، ادیسون و همکارانش با تبخیر هوا در داخل حباب و استفاده از نخ معمولی زغال سنگ ، لامپ ایجاد کردند که تا مدت چهل ساعت از آن ساطع می شود. این موفقیت اولیه باعث شد تا آنها سخت تر کار کنند و هنگامی که آنها موفق شدند میانگین عمر یک لامپ را به پانصد ساعت افزایش دهند ، ادیسون می دانست که زمان معرفی آن است.
البته لامپ ادیسون توسط یک مخترع انگلیسی به نام جوزف سوان در انگلیس تولید و ثبت شده است و این ثابت می کند که لامپ ادیسون چیز جدیدی نیست. با این حال ، تلاش های ادیسون برای توسعه این فناوری را نباید دست کم گرفت. (2)
وی روزنامه نگاران و سرمایه گذاران را دعوت کرد تا در شب 31 دسامبر 1879 به منلو پارک نیوجرسی بیایند تا اختراع جدید خود را ببینند. به درخواست وی ، آزمایشگاه و محیط اطراف آن با صدها لامپ نوری تزئین شد ، تا اینکه Menlo Park ، نیوجرسی ، و جاده آن با نور جاری شد. ادیسون با چیزی بی سابقه در میهمانانش روبرو شد. دید لامپ ها بازدید کنندگان را تحت تأثیر قرار داد. هنگامی که ادیسون با برنامه خود برای ساخت نیروگاه بزرگی در نیویورک روبرو شد ، پیشنهاد وی با استقبال گرم سرمایه گذاران روبرو شد.
در تاریخ 27 ژانویه 1880 ، ادیسون درخواست ثبت اختراع لامپ را به دفتر ثبت اختراعات ایالات متحده داد ، اما درخواست وی رد شد. کارشناسان این سازمان بر این باورند که طراحی و ساخت لامپ ادیسون مبتنی بر کار ویلیام سایر بوده است؛ بنابراین ، تنها حق ثبت اختراع یک رشته با روکش بالا با مقاومت بالا (یک ماده تولید لامپ) به ادیسون رفت.
در 13 فوریه 1880 ، او یک پدیده جسمی مهم را کشف کرد که اکنون با نام ادیسون شناخته می شود.
دو سال پس از نمایش عمومی لامپهای لامپ (1882) ، ساخت نیروگاه مرکزی ، ایستگاه خیابان مروارید مروارید ، به پایان رسید و در 4 سپتامبر همان سال ، اولین سیستم توزیع برق 110 ولت در جهان با 59 مشتری در Midtown Manhattan. ادیسون آن را باز کرد.
اندکی پس از آن ، ادیسون در جستجوی حق رای دادن به چراغ قوه در انگلیس ، شکست رقیب خود جوزف سوان ، که به طور مستقل از ادیسون ، لامپ های زغال سنگ را اختراع کرده بود. اما پس از یک اختلافات حقوقی غیرمولد ، دو طرف توافق کردند که شرکت ادیسون را ایجاد کنند تا از اختراع خود در انگلیس استفاده کنند. این شرکت در سال 1892 بخشی از شرکت بزرگ جنرال الکتریک (متعلق به ادیسون) شد.
ادیسون استایل
بیشتر اختراعات ادیسون حاصل مکمل ایده های دیگران و کار گروه بزرگی از تکنسین ها و کارمندان بود که تحت نظارت وی تحقیق و آزمایش کردند. در میان آنها لوئیز لاتیمر ، دستیار آفریقایی آمریکایی به ادیسون است که در پروژه روشنایی الکتریکی نقش مؤثر داشته است. اگر امروزه نامهای کمتری مانند او وجود دارد ، به این دلیل است که ادیسون در افتخار اختراع خود ، همسالان خود را به اشتراک نمی گذارد. با این حال ، چنین سازمانی بدون سازمان ادیسون و به ویژه سخت کوشی او امکان پذیر نبود. نیکولا تسلا ، مخترع و همکار بزرگ ادیسون ، در مورد روش حل مسئله خود نوشت:
"اگر ادیسون می خواست سوزن را در یونجه پیدا کند ، او با کوشش لوبیا را از نی بیرون می آورد تا سوزن سرانجام قابل رویت باشد." من اغلب از مقدار وقت و انرژی او برای یافتن معادله جزئی یا محاسبات کوچک پشیمان می شوم.