جالب اینجاست که سوان از این نوآوری جدید برای حل مشکل لامپ خود استفاده کرده و شرکتی را در انگلستان تأسیس کرده است که اختراع خود را به صورت گسترده تجارت کند. در پاسخ ، ادیسون سون را به نقض حق ثبت اختراع متهم کرد ، که البته به دلیل ثبت اختراع سوان در انگلیس ، به جایی نرفت. سرانجام ، دو مخترع که هر دو در توسعه لامپها نقش داشتند ، ادیسون سوان یونایتد را تأسیس کرد. یکی از بزرگترین تولید کنندگان لامپ در جهان ، که به موفقیت تجاری قابل توجهی دست یافته است.
سوان تنها مدعی پیروزی ادیسون نبود. در سال 1874 ، در اوج تلاش های فنی Swan در انگلیس ، یک دانش آموز کانادایی به نام هنری وودوارد با همکاری متیو ایوانز یک لامپ رشته ای مشابه نسخه انگلیسی تولید کرد. لامپهای آنها شامل میله های کربنی در اندازه های مختلف بود که در یک استوانه شیشه ای پر از نیتروژن قرار گرفته بودند. آنها در آن سال حق ثبت اختراع خود را در کانادا ثبت کردند و نتیجه آن گواهی ثبت اختراع به شماره "CA3738A" بود که در 3 آگوست 1874 توسط دفتر مالکیت فکری صادر شد. وودوارد نسبت به موفقیت تجاری اختراع خود بسیار خوش بین بود ، بنابراین او دفاع را در بازار آمریکا قرار داد. او همچنین اختراع خود را در سیستم ثبت اختراعات آمریکا ثبت کرد و در 29 اوت سال 1876 حق ثبت اختراع "181813" توسط دفتر ثبت اختراع و علائم تجاری ایالات متحده را دریافت کرد.
لازم به ذکر است که وودوارد و شریک زندگی وی لامپ را اختراع کردند ، برای تبدیل شدن به یک نسخه تجاری و کارآمد ، توسعه بیشتری لازم است. با این حال ، از آنجا که آنها سرمایه کافی برای توسعه و تجاری سازی این ایده ندارند ، آنها مالکیت اختراعات خود را به سال 1879 به توماس ادیسون منتقل کردند. ادیسون لامپ رشته ای خود را با استفاده از یک فیلم کربن بسیار نازک در داخل یک حباب شیشه ای بدون هوا و به دنبال دوام مناسب طراحی ، طراحی کرد. این مبتکر ، در سال 1880 ، او شرکت ادیسون الکتریک را برای روشنگری در نیویورک تأسیس کرد. او پیدا کرد. این شرکت با حمایت مالی از بانک ایالات متحده J. J. F. Morgan و سایر افراد ثروتمند در آن زمان اولین ایستگاه های برق و لامپ های متصل به آنها را راه اندازی کرد.اولین ایستگاه در سپتامبر 1882 در منهتن افتتاح شد و به سرعت در مناطق دیگر در ایالات متحده گسترش یافت و از اختراعاتی چون ویلیام ساوایر خبر داد. و آلبون مان بعداً با ادیسون ادغام شد و نتیجه آن شرکت معروف برق شد.
به طور کلی می توان نتیجه گرفت که سوان در انگلیس و وودوارد در کانادا به عنوان مخترعین در طراحی و توسعه لامپ های رشته ای پیشگام هستند. اما ادیسون با نبوغ علمی و البته عقل تجاری خود توانست نمونه های اولیه بی اثر خود را علاوه بر تولید محصولات کارآمد و مقرون به صرفه ، به تجارت گسترده با آنها بپردازد. از این منظر ، ادیسون را می توان مهمترین فرد در توسعه و تجاری سازی لامپ های سبک دانست ، حتی اگر او اولین مخترع آن نباشد. برای درک بهتر نقش تأثیرگذار ادیسون در اختراع لامپ ، در نظر بگیرید که او و تیمش در سالهای 1878 تا 1880 بیش از 3000 طرح مختلف لامپهای مختلف را آزمایش کردند و نتایج در نوامبر 1879 ثبت شد. ثبت اختراع در ایالات متحده ثبت شد (لامپ با سیم های زغال سنگ). در این پتنت ، با تأیید "223898 در ایالات متحده" در تاریخ 27 ژانویه 1880 ، وی مجموعه ای از مواد مختلف را به ثبت رساند که می توان از آنها به عنوان سیم در لامپ ها ، از جمله چوب ، پنبه و حتی پارچه های ذکر شده استفاده کرد. کاملتر و بادوام تر است و از نوع رشته بامبو در لامپ های جدید خود استفاده کرده که عمر آن را به 1200 ساعت افزایش داده است.