تلویزیون چگونه ساخته شد؟

میزان روشنایی تصویر میزان لکه و لرزش رنگ را اندازه می گیرد و اندازه گیری معادل مقدار شمع مورد نیاز برای استحکام و کیفیت تصویر است.
حداکثر روشنایی انواع متداول صفحه نمایش های تلویزیون

LED / IPS
در صفحه نمایش های IPS LED ماکزیمم روشنایی 250 لومن را در کمترین شرایط ممکن و حداکثر روشنایی 670 لومن در بهترین حالت مشاهده می کنیم.

LED / VA
تابلوهای VA بسیار متنوع هستند؛ به همین دلیل ، نورپردازی متفاوت است ، قیمت تلویزیون و فناوری ساخت آن و حتی انواع نور پس زمینه استفاده شده در آن و در ساده ترین نوع ها ، ما 250 لامپ در نور خواهیم دید و در بهترین حالت ، در نورپردازی واقعی 2 هزار و 400 لامپ خواهیم دید. پرچمدار تلویزیون جدید آن ، Z9G ، از صفحه نمایش نسل بعدی بهره می برد که به راحتی می تواند تا 4000 روشنایی را ارائه دهد.

OLED
پانل های تابش نور ارگانیک یا قدیمی جدیدتر و پیشرفته تر هستند و البته حساس ترین نوع پنل نور پس زمینه نیست. به همین دلیل ، این نوع پنل ها دارای تابش بین 125 لومن و 1000 لومن هستند.

باند را بفرست
باندهای مختلف فرکانس هایی که تلویزیون برای آنها کار می کند بستگی به کشور استفاده دارد. سیگنال های VHF و UHF معمولاً در باند های I II و V استفاده می شوند. فرکانس های پایین پهنای باند تلویزیون کافی ندارند. اگرچه بی بی سی در ابتدا از باند I VHF در 45 مگاهرتز استفاده می کرد ، اما این فرکانس برای مدت طولانی مورد استفاده قرار نمی گرفت. باند دوم برای انتقال و پخش رادیو FM استفاده می شود. فرکانسهای بالاتر بیشتر شبیه به امواج نور عمل می کنند و به ساختمانها نفوذ نمی کنند و یا از موانعی عبور می کنند که می توانند برای پخش یک سیستم تلویزیونی معمولی از آن استفاده کنند ، بنابراین به طور کلی برای پخش ماهواره ای در فرکانس های حدود 10 گیگاهرتز استفاده می شوند. استفاده می کند سیستم های تلویزیونی در اکثر کشورها سیگنال های ویدئویی مانند AM (مدولاسیون دامنه) و سیگنال های FM به عنوان FM (مدولاسیون فرکانس) را رله می کنند. یک استثنا در این مورد فرانسه است که سیگنال هایی مانند AM را پخش می کند.

استانداردهای نزولی
"استاندارد نسبت" به اندازه گیری های افقی و عمودی یک تصویر اشاره دارد. تلویزیون های اسکن شده مکانیکی برای اولین بار توسط جان Logie Baird در سال 1926 در 7.3 مورد استفاده قرار گرفت ، که نزدیک به شانه یک شخص برای مشاهده نزدیک بود.

بیشتر سیستم های تلویزیونی اولیه از اواسط دهه 1930 به بعد همان استاندارد 4: 3 را برای مطابقت با استاندارد آکادمی برای تصاویر متحرک به کار گرفتند. این استاندارد به اندازه کافی مربع برای استفاده آسان و آسان در اطراف یک لوله کاتدی CRT بود که می تواند با استفاده از فناوری ، تولید و ساخت در آن زمان تولید شود. (فناوری CRT امروزه به تولید کنندگان این امکان را می دهد تا لامپ های وسیع تر و نرم تری تولید کنند که باعث شده فن آوری های صفحه تخت به طور مداوم محبوب تر شده و محدودیت فنی استاندارد نداشته باشند.) بی بی سی از لامپهای مربعی بیشتر به عنوان استاندارد 5: 4 از 1936 تا 3 آوریل 1950 هنگام تغییر به 4: 3 استفاده می کند. این یک مشکل جدی نبود ، زیرا اکثر تلویزیون ها در آن زمان از لامپ های دایره ای دایره ای استفاده می کردند که می توان به راحتی با نسبت 4 اصلاح کرد. 3: هنگام تغییر سیگنال ها.

استودیوهای فیلم در دهه 50 تمایل به گسترده تر شدن دارند و ابعادی مانند Cinema Scope سعی کرده اند تولید خود را از برنامه های تلویزیونی دور نگه دارند. اگرچه در ابتدا این فقط یک شوخ طبعی بود ، اما صفحه گسترده هنوز هم امروز فرمت مورد نظر است و نسبت فیلم های مربعی به فیلم ها به ندرت دیده می شود. برخی افراد می گویند صفحه گسترده وقتی طولانی است همه چیز را به صورت کامل نمایش می دهد و این یک مشکل بزرگ است ، در حالی که برخی دیگر می گویند که عرض طبیعی از ارتفاع کامل صفحه نمایش گسترده تر است ، بنابراین صفحه های گسترده برای چشم مناسب هستند.