سالها نور مصنوعی چگونه نور از غارها به خانه های مدرن می رسد؟
بشر همیشه در صدد روشن کردن شبهای تاریک خود بوده و حتی قبل از شکل گیری فرهنگ ها نیز با این نیاز دست و پنجه نرم کرده است. شاید افرادی مانند ما بودند که علاقه مند بودند بدون آلودگی آن دوره ، ستاره ها و آسمان شب را رصد کنند و می خواستند شب ها به دور از ترس از تاریکی و خطر حیات وحش از خواب بیدار شوند. مدت هاست که گفته می شود مادر به اختراعات احتیاج دارد و این نیاز ممکن است برای مردم بالاخره درک کند که حمل و پاره شدن دو قطعه چوب می تواند باعث آتش سوزی شود ...
در این مقاله ، ما بررسی می کنیم که چگونه میل به نور در انسان به ما اجازه می دهد شب با وجود تاریکی سیاره خود زندگی روشن داشته باشیم و این ویژگی ساختاری طبیعت نمی تواند تمایل ما به حضور در هر زمان از روز را متوقف کند. .
ما به طور خلاصه در مورد موضوعات زیر بحث می کنیم:
تاریخچه لامپهای رشته ای
در سال 1802 ، یک شیمی دان انگلیسی به نام هامفری دیوی ، که عناصری مانند پتاسیم و کلسیم را کشف کرد ، اولین لامپ را اختراع کرد. در طی آزمایش های خود با برق ، او موفق شد اولین باتری الکتریکی را ایجاد کند و اندکی بعد با اتصال دو سیم فلزی با یک تکه ذغال به باتری ، شاهد چیزی بود که زندگی ما را تا امروز تغییر داده است: نور!
لامپ قوس الکتریکی: این اختراع اولین گام در تولید نور بود و مکانیسم آن به گونه ای بود که باتری به عنوان مولد برق ، برق را از طریق سیم به زغال سنگ منتقل می کند و این نیرو زغال سنگ را مشتعل کرده و نور تولید می کند. به لامپ قوس معروف است. او معروف شد.
اما متاسفانه فایده ای نداشت! زیرا از پایداری این نور به دلیل گرمای زیاد کاسته شد و میزان روشنایی آن به اندازه نیاز ما نبود. علاوه بر این ، از زیبایی ظاهری برخوردار نبود و در خانه ها قابل نصب و استفاده نبود ، بلکه فقط یک محصول آزمایشگاهی بود.
تلاش ها و علل خرابی چراغ های اختراعی زیر
در دهه های بعدی ، بسیاری از دانشمندان به روش های مختلف شروع به ایجاد لامپ کردند. این فلز مانند استفاده از فلز سیاره ای در حباب های آب ذوب شده و از این سنتز نور تولید می کند. اما باز هم ، به دلایلی مانند گرمای بیش از حد لامپ ، تابش بیش از حد لامپ ، موقعیت نامناسب حباب و سیاه شدن به دلیل ذوب شدن فلزات در محتویات و از همه مهمتر - پلاتین ، هیچ ازن برای تولید انبوه گران نیست. نیست و نیست. فرصتی برای تأمین نیازهای مصرفی صنعتی و خونی.
هنری وودوارد همراه بعدی مخترعان لامپ است
در سال 1874 ، هنری وودوارد ، مهندس برق ، برای اولین بار با کمک همکار خود متیو ایوانز موفق به تولید لامپ در اندازه های مختلف ، استوانه های شیشه ای با نیتروژن و دو میله الکترود شد که از طریق یک نوار فیبر کربن وارد شده است. آنها همچنین متصل بودند. هنری سعی کرد با استفاده از تبلیغات خود محصولات خود را به جهانیان نشان دهد تا بتواند وارد مغازه های تولید تجاری شود ، اما این تلاش ناکام ماند و پس از 50 سال سرانجام مشکلات بزرگ او جای خود را به دست آورد و مقاله خود را چگونه می توان یک چراغ درست کرد چراغ را در سال 1879 ابداع کرد. بله ، درست خواندید ، ادیسون! بسیاری از مردم فکر می کنند که او چراغ را خود اختراع کرده است ، اما آیا شنیده اید که می گوید این کار را انجام داده است؟ کسی که فارغ التحصیل شد! ادیسون آخرین مسافر این سفر بود ، اما همه چیز به نام او تمام شد و همه او را به عنوان مخترع لامپ می شناسند.